En klaar voor de winter

Vallen zoveel mogelijk in de mast getrokken.

En winterjas om.

Veel antifouling zit er niet meer op. Toch heb ik 3 jaar kunnen doen met 1 laag en telkens kleine plekjes beetje bijsmeren. Maar nu moet er toch wel weer een nieuwe laag op. 

De zwaardkast moet ik ook weer eens grondig inspecteren. Ik vrees dat het niet bij inspecteren zal blijven...





05-11-2024

Hoes van de kluiver hersteld: er zaten meerdere gaatjes in, ongetwijfeld ontstaan tijdens storm.

To do deze winter:

-nieuwe laag AF

-inspectie en zo nodig behandelen zwaardkast

Op de wal

 Dinsdag 22 oktober. 

Mooie dag uitgezocht om de boot over te varen naar Gicom bij de Ketelhaven. 

Het oude vertrouwde ritueel: met de auto naar Gicom, dan met de vouwfiets naar Urk en dan op de motor, de zeilen zijn er al af, naar Gicom. 

Met een beetje weemoed verlaat ik voor de laatste keer Urk. Hoe eigenzinnig het dorp ook is, hoe kerkelijk ook de bevolking, hoe massaal de antivaxers ook demonstreerden, ik weet ook nog het gewelddadige optreden tegen journalisten, toch heb ik overwegend prettige herinneringen. De fijne skyline als je het dorp nadert vanaf het water. De vriendelijke havenmeesters, het mooie deel van de haven (de Westhaven) waar de Titaantje altijd lag, naast het gedeelte waar de bruine vloot ligt met altijd een paar botters.

Tijdens het overvaren dek schoonmaken en in de was.

Bij Gicom gaat het mooi vlot. Ik ben een half uur te vroeg, maar als ik aan kom varen mag ik gelijk de box in van waaruit de boot gekraand gaat worden. Gelukkig denk ik net op tijd om het zwaard op te halen. Terwijl ik al in de singels hang, maar nog niet uit het water ben, laat ik de koelvloesistof in de wierpot stromen. 

Na een uurtje sta ik op de wal de spullen uit te laden die mee naar huis moeten. Fietsje, landvasten, reddingsvesten, huiken, kussens en slaapzakken, elektronische apparaten.

Dit jaar, net als vorig jaar, erg weinig gevaren. Het is te zien aan de aangroei onder de waterlijn. 

Volgend jaar naar Friesland. Ik hoop dat dat weer een nieuwe impuls kan geven. Samen met Mariken, misschien vaker tochtjes naar het Wad. 

Winterklaar

Romp, dek en kuip schoongemaakt. 

watertank geleegd en tank schoongemaakt.

motoronderhoud: olie ververst en nieuw oliefilter, groffilter van de brandstof geinspecteerd (brandschoon, dus niet vernieuwd, fijnfilter derhalve niet eens bekeken). 

alle zeilen van de boot afgehaald en opgedoekt. Doorgaans doe ik dat pas als ik bij de winterbestemming ben aangekomen, maar nu is het lekker weer, droog en een zonnetje. Wie weet is het straks regenachtig en zit ik met natte zeilen. Ik heb ze nu in de kajuit gelegd. Misschien laat ik ze daar wel liggen. Fok en kluiver (dacron) passen wel in een zeilzak, maar het grootzeil (laminaat) wil ik niet zo klein opvouwen. Zoals het zeil opgedoekt op de giek lag, zo heb ik het in de kajuit geschoven. 

Afscheid genomen van de havendienst. Bijzonder aardige lui. Ik kom hier niet meer terug, behalve die laatste keer dat ik de boot naar de Ketelhaven (Gicom) breng.

Oostenwind

 Eindelijk eens een lekkere wind en geen golven op het IJsselmeer.

Staveren

Voor de boot was het goed, deze trip en voor mij ook.

Een paar weken niet gezeild en dat is te zien. Spinnenwebben, spinnenpoep en vogelpoep hebben er een vieze boel van gemaakt. Na anderhalf uur schrobben is het meeste weg. 

De rest wordt onderweg schoongespoeld. 

Bestemming Staveren, wind zuidwest, later west, 6 Bft, later 5.

Met een rif in het grootzeil gaat het lekker. Niet comfortabel; een kop koffie zetten is er niet bij. Het steigert en duikt, het dendert door de golven. Soms wordt de boeg door een golf hoog opgetild om vervolgens met een klap neer te komen op de volgende. Veel buiswater een brekende golven; de boot is weer schoon.

Erg snel gaat het niet, ik had er meer van verwacht. Niet harder dan 3,5 knoop. Nou is de koers aan de wind en er zijn hoge golven, maar toch...

Als ik er bijna ben ga ik toch eens even de snelheid op het schermpje vergelijken met de speed over ground. En ja hoor, het scheelt een vol punt. Er moet kennelijk weer gecalibreerd worden. Het valt gelukkig nog wel mee met de snelheid. 

In Staveren is een gezellige vakantie drukte. Morgen is hier skutsje sielen. 

Om een uur of vijf legt er een bootje aan op de plek voor mij. Een wat ouder echtpaar snelt met een lege bierkrat naar de supermarkt en komt even later met een volle terug. Ik vergeet ze en ga verder met lezen, koken, opruimen en wat je verder allemaal op een boot doet. 's Avonds om elf uur hoor ik ze weer. De avondstilte is inmiddels over de haven neergedaald. Maar niet bij dit duo. De volumeknop wordt open gedraaid bij een jaren zestig popnummer en er wordt luidkeels meegezongen of meegelald. Ze hebben plezier. Gelukkig blijft het bij een nummer.

Een dag later weer terug. Compleet ander weer. Wind 3-4 Bft, zonnig. De snelheidsmeter gecalibreerd.

Stukje afgestoken op het Vrouwenzand. De dieptemeter geeft steeds meer diepte aan dan de kaart. Heb je hier ook een verschil tussen LAT en de werkelijke diepte?

Ruime wind terug naar Urk. 

Een schipper met weinig tijd...... heeft ook wel eens een keer mazzel.

En tijd om onderweg de helmstok te schuren en in de lijnolie te zetten.

Leisure 17

Een vreemde wolk nadert als we op weg zijn naar Medemblik. Weldra barst het los. Zeilpakken en laarzen liggen achterin. En een envelop, die we aan een meneer gaan geven in ruil voor zijn bootje, een Leisure 17. 

Jikke zit naast me. Na haar kunstproject in Ierland eindelijk weer terug. En gelijk begon het te kriebelen. Helemaal na ons weekje zeilen op het Wad. Tijd genoeg om uit te vinden waar het bootje aan moest voldoen. Niet te groot, bediening vanuit de kuip en geschikt voor het Wad. En dan komt een Leisure 17 met zijn kimkielen al snel in beeld. 

We zijn er. Het is weer droog en windstil. De man zit in zijn bootje. Hij is een gezellige prater. Hij heeft de boot 2 jaar en kan door omstandigheden niet meer varen. We stellen nog wat vragen, hij demonstreert nog het een en ander en dan is de boot van Jikke.

We varen de haven uit. Het bootje, zo klein als hij is, voelt wonderbaarlijk stabiel. We hijsen het grootzeil en rollen het fokje uit. Nu wachten op de wind. 

We denken dat de man meer van praten hield dan van zeilen. Het grootzeil is volkomen uitgezeild; een grote diepe zak vlak boven de giek. Een kapotte zeillat bovenin. De windvaan bovenop de mast draait niet. De elektrische installatie is helemaal huilen met de pet op. De boot is slecht opgetuigd; geen neerhouder, de smeerreep van het rif ontbreekt. Geen kompas, geen stuurautomaat, geen marifoon, geen plotter, geen dieptemeter, geen log.

En toch is en een mooi bootje. Erg netjes in de kajuit, nieuwe kussens, hout netjes onderhouden. De bilge is droog, geen leksporen onder de ramen, het staand want ziet er goed uit, romp, dek en kuip ogen netjes, zeker voor zo'n oud bootje. De op het dek geplaatste mast wordt in de kajuit ondersteund door een houten balk. Een kaal bootje, maar de basis is goed. Het biedt volop mogelijkheden. Ik voel al een winterklus aankomen.

2 accu's, zouden parallel geschakeld moeten zijn,
maar de plus-polen zijn niet verbonden.

deze accuklem zit zo los dat je hem er zo af trekt

Omdat het windstil is zetten we de motor aan. Het is een Rhino elektromotor. Heerlijk stil, maar we denken niet dat we daar ver mee komen gezien de toestand van de accu's. Daar hebben we op gerekend; we brengen de geleende Suzuki benzine buitenboordmotor in stelling. Elektromotor naar binnen, de Suzuki monteren. Hij loopt een paar seconden en stopt er dan mee. Wat we ook proberen. De goden hebben iets anders met ons voor. We dobberen nog een tijdje in ons notendopje.

Dan komt er wind. Westenwind. De hele koers gaan we voor de wind. Nu komt dat bolle grootzeil wel goed van pas. We halen gemakkelijk 5 knopen.

een gerimpeld hoogbejaard grootzeil

We willen vandaag tot Urk en dan morgen verder. Er staan inmiddels flinke golven bij een windkracht 4-5 Bft. 

prachtige lucht boven Enkhuizen

Urk

Bij Urk gaan we in de luwte van de haven voor anker om de motortjes weer te wisselen en dan met de elektromotor de haven in. Goed plan, maar deze motor scheidt er ook mee uit. Fokje snel uitgerold en, als ware het een open bootje, aangelegd tegen een grote aak die tegen de lange kade ligt. Oude sentimenten herleven. We prijzen ons gelukkig met onze zeilboot; zeilen is nou eenmaal betrouwbaarder dan motoren. We meren uiteindelijk achter de aak aan de kade en leggen hem aan de walstroom. De spanning van de accu is 9,6 V: overleden dus.

Om 22.00 uur eindelijk pannekoeken eten op de Titaantje en daarna lekker slapen. De volgende ochtend leggen we de Leisure, hij heeft geen naam, naast Titaantje. 

De North Beach is ineens een superjacht.

11 juli

De eerste keer na ons uitstapje naar het Wad. Nog wat vergeten spullen in de tas gedaan. Binnen in de de kajuit ligt een tapijtje van dode knut. Weg ermee. Een update uitgevoerd van de stuurautomaat. Ook een kaart update. 

Veel zand opgeruimd, het heeft een paar dagen geleden flink gewaaid een dan belandt en deel van het Urker strandje in mijn boot.

Diesel getankt; ruim een tankje van 13 liter kon er bij. Valt me mee, want we hebben nogal veel gemotord.

Een dan nog even zeilen. Wind zuidwest 3-4. 

In de buurt van Enkhuizen kom ik het Koggeschip uit Kampen tegen.

Stoer schip, net als vroeger. Alleen dan op de brommerd.

Lekker weer om te zeilen. Al vind ik zo'n dagje zeilen minder leuk worden. Helemaal vlak na een weekje Wadden...