Albin Viggen 4

Oude situatie:

Nieuwe situatie:

Nu nog aansluitingen maken. Maar dat heeft nu niet zo'n haast. Prioriteit heeft nu de mast en het onderwaterschip.

De mast:
De masttop heeft geen plateau bovenop.
Waar moet dan de tricolor geplaatst worden?
Ik zie 2 mogelijkheden:
1- het simpelst is om het op de beugel aan de zijkant te bevestigen. Onder deze beugel hangt nu de niet-aangeloten marifoonantenne ondersteboven (echt waar). Er zou dan een RVS plaatje moeten komen, die op de beugel geschroefd wordt, waarop dan weer de tricolor bevestigd kan worden. Hij staat dan iets naast de mast.
2- er moet eerst een plateau op de masttop gefabriceerd worden.Als het plateau groot genoeg is, dan kan daar ook de windex nog bij.

Behalve tricolor en kabel, komt er ook een nieuwe VHF-antenne met ook een nieuwe kabel, en een nieuwe stroomkabel voor het stoomlicht.

Albin Viggen 3

Schakelpanelen geinstalleerd. Nog niet definitief, want er moest nog een hoekje uitgezaagd worden en een zaag had ik nou net niet bij me.
De walstroomkabel moet nog even aan de CEE contactdoos worden verbonden, de doos met adereindhulzen en krimptang.....precies; vergeten.

De accubak alvast geinstalleerd; hij kan geen kant op en hij wordt nog met een band aaan bodem en achterwand vastgesnoerd. Hij staat in de hondenkooi achter het paneel.

Volgende keer beginnen met aansluiten. Tijdrovend, maar niet ingewikkeld.

Hiernaast een deel van het schema.
Ik moet nog even goed nadenken over de kabeldiktes.
Vooral niet te dun nemen, lees je overal. Logisch. Een te dunne kabel geeft een onacceptabele spanningsval (bij een zekere lengte), wordt warm en kan zelfs smelten. De kabels die met de accu verbonden zijn worden dan 15 of 20 mm2. Voor dit uiterst bescheiden boordnetje ruim voldoende. De kabel tussen de hoofdschakelaar en het schakelpaneel zou dezelfde dikte moeten hebben; alle verbruikers zijn immers aangesloten op het schakelpaneel. 
Maar het aansluitdraadje van het schakelpaneel is maar een lullig dun draadje... Snap ik niet.

Albin Viggen 2

Klein motoronderhoud:

Het is een Mercury 4 stroke 5 pk buitenboordmotortje. 
Onderhoud aan een benzinemotor is nieuw voor mij, afgezien dan van mijn brommertje 45 jaar geleden.

In de service manual van Mercury gelezen wat ik van plan ben te doen. 
Ik heb de nodige spullen aangeschaft:
-motorolie
-versnellings bak olie (gear lube oil)
-bougie
-bougiesleutel
-pompje om de olie voor de versnellingsbak in het reservoir te pompen.
-vet (grease XT80Z)
-pistool om dit vet in de vetnippels van de bracket te persen
-brandstoffilter
-impeller

Motorkap los gehaald. Het begint met het herkennen van diverse onderdelen, de brandstofslang met het filtertje, de carburateur, de kabels van de gashandle, mooi om te zien hoe die de toevoer van brandstof in de carburateur regelen.
Ik begin met het smeren van draaipunten, zoals aangegeven in de handleiding.  Dan de tube vet op het pistool monteren, de slang volspuiten tot er vet uit het uiteinde komt, op de nippels plaatsen en vet inspuiten. Hoeveel keer? Geen idee. Ik doe het 3x. Teveel vet zal er wel uitkomen, waar nu ook oud vet zat.
Brandstoffiltertje vervangen.
Dan de motor even laten draaien in de tuin om de motorolie warm te laten worden, zodat die er makkelijker uitloopt. 
Terug in de schuur olie af laten lopen. Het valt nog niet mee om de olie netjes op te vangen. Maar met een opengeknipte petfles mors ik maar een paar druppels.
Olie weer bijgevuld.
Dan de versnellingbak olie. De kleur van de oude olie ziet er vreemd uit. Is dit nou "melkachtig"? Dan zit er dus water in en moet de staart open. 
Maar als ik de nieuwe olie zie, dan heeft die hetzelfde groenige aspekt. Vullen met nieuwe olie via de (onderste) vulopening, totdat de olie er bij de ontluchtingsopening weer uitkomt.
Ik vind het wel weer mooi zo voor de eerste keer. Om bij de impeller te kunnen moet de staart gedemonteerd worden. Dat laat ik voor volgend jaar. 
Motor weer even laten draaien, nog wat olie bijvullen en klaar.
Weer wat geleerd, volgend jaar een stapje verder.

 

Albin Viggen 1

Winterklussen aan de Albin Viggen:

-De motorsteun was niet hoog genoeg  om de buitenboordmotor te kantelen tijdens het zeilen. Het motorblok komt dan tegen spiegel van de boot aan, net voordat hij vastklikt. Dat is ergerlijk. De schroef in het water remt. Als alles onder de boot zit dan zie je het niet en kan je het nog vergeten, maar zo achter de boot is het ook nog eens hinderlijk zichtbaar. 

Nieuwe motorsteun gemaakt van watervast multiplex, verlijmd met 2k polyurethaanlijm. Een gok is hoeveel hoger deze steun moest worden. Ik kon dat niet herleiden of uitrekenen. Ik heb hem 5 cm hoger gemaakt. Wordt hij te hoog, dan komt de schroef niet meer voldoende in het water. 
Overigens kan deze motorsteun in verschillende standen gezet worden, dus hij kan zo'n 15 cm omlaag, al is dat niet een klusje dat je even met duim en wijsvinger doet. Als dat frekwent gebruikt gaat worden, dan zal ik een takeltje moeten maken aan de hekstoel.
Ik ga nog rubber stroken plakken daar waar de motor aan de steun hangt.

- Schakelpanelen waren er niet.  
In de bakskist staat een losse accu met wat draden eraan. De accuspanning is 11,7 en is dus praktisch overleden.

Need I say more. 
Die oude meuk gaat er allemaal uit.

Met dochterlief geinventariseerd wat de wensen zijn. Het vaargebied wordt voorlopig Markermeer, IJsselmeer en Waddenzee.
-een marifoon is een must (alles voor de veiligheid, nietwaar, helemaal als het om je dochter gaat).
-een deugdelijk uitgevoerde walstroom installatie, met aardlekschakelaar. De nieuwe accu komt in de hondenkooi te staan, een CEE wandcontactdoos in de bakskist.
-een accumonitor. Niet hoogst noodzakelijk, maar als je een nieuw systeem aanlegt, dan maar gelijk goed. Een Victon BMV-700 accumonitor is prettig afleesbaar. Hij is niet al te groot, dus de plaats waar de monitor wordt gemonteerd moet goed worden gekozen. 
-een acculader.
-een hoofdschakelaar.
-een zonnepaneel komt er ook, dan zal ze de walstroom waarschijnlijk niet eens  hoeven gebruiken (in haar haven moet voor elke ampere walstroom worden betaald). Een laadregelaar moet dus ook een plaats krijgen op het paneel. Het is de Victron MPPT 75/15 geworden.
-12V stopcontacten. Een sigarettenaansteker-plug vind ik niet prettig. Op de Titaantje heb ik ze vervangen door Speakon stekkers. Deze hebben een bajonetsluiting en vallen er nooit per ongeluk uit. 

Dit paneel komt aan de ingang van de hondenkooi. Het deurtje in het paneel kan geopend worden, zodat de accu gemakkelijk bereikbaar is en je goed bij de aanluitingen kan.

Deze marifoon had ik nog liggen. Het is een Simrad RD68. Niet bedoeld voor inbouw, maar op deze manier, met een ondersteunend doosje erachter, is het toch redelijk netjes.

 

Vloerdelen

De vloerdelen uit de kajuit maar eens opnieuw in de lak gezet. Helaas heb ik geen foto gemaakt voor behandeling.
Volgens de "methode Schuring" eerst met de verffohn kaal gehaald, dan 2 lagen Epifanes bootvernis, een laag bootvernis met antislippoeder en vervolgens weer een laag alleen vernis.

Herstel (verstel) werkzaamheden

Een paar bandjes van het grootzeil waren bijna door. Eindelijk de speedy stitcher gebruikt.

 

Todo:

Met de Titaantje heb ik deze winter geen grootse plannen. Alleen de onderkant van de kiel, die veel roest vertoont, ga ik kaal halen. In de toekomst wellicht in een overmoedige bui het gehele onderwaterschip kaal, in de epoxy en vervolgens in de coppercoat.

Meer energie gaat zitten in de boot van Jikke, een Albin Viggen:

-naad dek-romp opnieuw kitten

-schakelpaneel maken voor marifoon, accumonitor, 12V stopcontacten, schakelpaneel in engere zin

-volledig 12 V boordnet aanleggen met nieuwe accu, accumonitor en acculader

-walstroom aanleggen

-zonnepaneel installeren en aansluiten

-marifoon installeren

-bekabeling in de mast volledig vernieuwen

-tricolor op de de mast

-grootzeil ontwerpen en maken

-motorsteun voor de BBM nieuw maken (en hoger)

-onderhoud verrichten aan de BBM

-onderlijkstrekker maken op de giek

-een reefsysteem bedenken en aanleggen voor 2 riffen

-achterstag regelbaar maken

Ambitieus plan?

Er staat geen tijdpad bij...

Grote schoonmaak

Dek geschrobt, met tandenborstel alle groene algrandjes langs het dekbeslag verwijderd.
Al het touwwerk van dek af.
Houten stootlijst met azijn ont-algd.
Met chloor de zwarte spikkels (schimmel) verwijderd van dek (de gele anti-slib delen)
Dek in de was gezet.
De romp schoongemaakt en in de was gezet met de poetsmachine.
Zwaardje losgehaald (zwaardkast opmerkelijk roestvrij gebleven?!)

Reddingsvlot mee naar huis (had vorig jaar al gekeurd moeten worden).

Naar de winterstalling

Een beetje droevig ieder jaar weer. Ik had bijna "naar de laatste rustplaats" geschreven.
Het bekende ritueel: vroeg naar Dronten, vouwfietsje uit de auto, fietsen naar Urk, fietsje weer in de boot, laaste zeiltochtje naar de winterstalling.
Het fietsen viel een beetje tegen; een grote kletterbui en harde wind tegen. Maar diezelfde wind kreeg ik even later weer mee tijdens het zeilen. Het was een waardig afscheid; goede wind -tot 27 kn true wind- en zonnig.

Afscheid van het bakkertje in Urk

Genoeg wind

Het begint met wat motoronderhoud: motorolie verversen en oliefilter vervangen.

En dan.... zeilen of niet. Er zijn steeds buien en waait nogal.
Ik heb dit jaar nog niet vaak met veel wind gezeild. Ik heb er wel zin in.
In de haven van Urk liggen een stuk of 6 solozeilers verwaaid. Deelnemers aan de 200 mijls solo. De wedstrijd is inmiddels al ingekort tot 120 mijl vanwege de weersomstandigheden.

Ik zet vast een rif, zorg dat binnen niets kan omvallen. Eenmaal buiten de haven blijkt dat 1 rif in het grootzeil plus de fok teveel zeil is.
Ik rol de fok in, zet het 2e rif en rol de fok uit tot een puntje. Dat is beter. Hoewel het hard waait kan ik comfortabel zeilen. Er is weinig druk op het roer.
Het 2e rif staat niet mooi. Eerst kreeg ik het oog van het 2e rif al niet in de haak, het zat te hoog, een touwtje bracht een tijdelijke oplossing. Deze winter moet ik dat herstellen.
Maar ook achter op de giek zit het niet goed. Ik kan de schoothoek niet goed naar achteren trekken met de smeerreep. En met die wind was dat al zeilend niet te herstellen. Het onderlijk is niet goed te spannen met als gevolg een bol onderlijk. Niet echt een profiel wat je met deze wind wenst.

Desalniettemin vermaak ik me een paar uur uitstekend. Het waait steeds tussen de 25 en 30 knopen, het hoogste getal wat ik op de windmeter zie staan is 34, bij een halfwindse koers.
Overigens zijn de hoge golven met deze koers verraderlijk. Heel af en toe heb je tijdens een vlaag een breker die het bootje nog een extra zetje geeft.
Ik heb wel eens gelezen dat je nooit plat gaat door de wind alleen, maar door wind in samenwerking met een golf.
Maar gelukkig bereik ik Urk weer zonder enige schade. De solozeilers zitten te zonnen op hun bootjes in de luwte. Wat ik wel begrijp; 3 uur zeilpret is nog wat anders dan 120 mijl.... zij hebben al het nodige achter de rug.

Opvoerpomp

Vandaag de elektrische brandstof opvoerpomp teruggeplaatst.



Volgens de Yanmar handleiding kan het manuele opvoerpompje brandstof oppompen uit een tank die tot 80 cm lager gelegen is.
Bij meten blijkt dat de bodem van de tank wel 120 cm lager ligt. Dus vooral bij een wat legere tank kan het zijn dat de manuele/mechanische pomp het niet trekt.

Met dank aan Marijke Hoen voor de duidelijke foto's van de aansluiting van de voeding. De motor liep gelijk zonder te hoeven ontluchten?!







Het is een prachtige dag. Het besef dat het seizoen ten einde loopt maakt de drang om te zeilen en ervan te profiteren groot. Even naar de Trintelhaven op en neer.
Een zonnetje, een vriendelijk windje, een rustig IJsselmeer, het is warm...
En... alle elektronica werkt. Op de foto rechts mijn telefoon, die ik als second screen gebruik.

Spiboom

Hoe lastig is het als je de fok niet meer kan uitbomen. Je vaart van Harlingen naar Kornwerderzand voor de wind en de een na de ander haalt je in. Ik weet het; er zijn grotere drama's.
Ingehaald worden is niet eens het punt.
Maar dat getwijfel van de fok, het heen en weer rijden van de kar van de fokkeschoot van de ene kant naar de andere kant: ggrrrrrrr-knal  grrrrrrrrr-knal...

Daar komt per vandaag een einde aan.
De spinnakerboom, die ik gebruik voor het uitbomen, is gemaakt.
Twee deskundigen van de waterportjuwelier hadden nog geprobeerd mij te over te halen een nieuwe te kopen. De oude kon echt niet meer gemaakt worden. Hij was gewoon versleten. Hoe lang ik hem al had.

Maar dat was me te gemakkelijk. Soms levert eigenwijsheid toch iets op.

het kapotte beslag  naast het nieuwe

Voeding radio

Leuk, dat autarkisch varen, maar je moet dan wel onderweg elektrische apparaten kunnen opladen.
Mijn radio heeft alleen een oplaadsnoer voor 220V.

Maar dat kan anders. Hij heeft 7 V nodig, dat staat op de stekker/transformator.
Een usb-poort van de boordcomputer levert 5 V. Ik had al eens gehoord dat dit type radio ook met 5 V opgeladen kan worden.

Kabeltje genomen, rode ader is de plus, de zwarte de min, groen en wit zijn voor data, dus die gebruik ik niet. Aangesloten op een DC-plugje.

en...het werkt:

Zonnepaneel aansluiting

Het is vrijdag 1 september. Lekker weer, zonnig, maar geen wind.
Dan maar een klusje.

Er staan er een paar op de todo list:
- bekabeling zonnepaneel vervangen.
- elektrische brandstofpomp herplaatsen.


Ik heb de bekabeling en de connectoren van het zonnepaneel veranderd. De connectoren achter het paneel waren waterdicht, zolang het paneel aangesloten was. Als het paneel gedemonteerd was, dan was de losgemaakte connector niet meer waterdicht.
Dat heb ik nu veranderd. Daarmee moest ik de hele kabel ook vernieuwen.
Ik heb een dunnere neopreen kabel gebruikt.

De maximale stroom die het paneel levert is 2,77 A, de lengte van de kabel is minder dan 5 meter; een aderdikte van 1 mm2 voldoet dan ruimschoots.

connector verbonden

connector los, maar waterdicht