Verleiding

Kan de verleiding niet langer weerstaan.
Moet nog voorzichtig zijn met de pezen van mijn linker hand. Het is nu 9 weken na de operatieve reconstructie. Vanaf 12 weken zouden de pezen weer volledig belastbaar moeten zijn. Mijn geopereerde linker hand is mijn dominante hand; als ik een val of een schoot aantrek, doe ik dat voornamelijk met links.

Maar er is nu zo'n lekker windje...
Per slot van rekening moet ik ook ervaren of de boot klaar is voor de SSR 2018.

Via het Zeilersforum kan ik een joon overnemen; die moet ook nog ergens een plaatsje krijgen. Een joon staat op de verplichte veiligheidslijst. Ik vind het wat veel worden. Ik moet nou ook weer niet gehinderd worden in het zeilen door alle veiligheidsparafernalia.



De gebruikelijke plaatjes. Op en neer Urk-Enkhuizen.

Het is druk op het IJsselmeer. De AIS doet het goed. Ik kan het gehele IJssel- en Markermeer overzien. De screenshot links is nog maar en deel van wat er zichtbaar is.
Dat was de afgelopen jaren wel eens anders.

Voor de SSR hoeft niet zo veel te gebeuren.
Kaartmateriaal (papier en elektronisch) is voorhanden. De papierenkaart van de Engelse oostkust moest wel geruild omdat ik een exemplaar van 2015 toegestuurd kreeg, terwijl de meest recente gedrukte kaart van Imray van 2017 dateert.

De elektronica doet het goed. Het is niet te geloven. De boord-pc werkt naar behoren. Afgelopen winter alles ge-update, vanaf nu verbind ik hem niet meer met het internet. Mijn waterdichte telefoon (plaatje links) funktioneert als second screen via VNC. Als backup heb ik een Raspberry Pi . Die is kant en klaar; OpenCPN en OESenc elektronische kaarten. Hij krijgt GPS- en andere NMEA-info via de mux, mocht die ook uitvallen dan plug ik een GPS-muis in.
Kaart materiaal:

1. boord-pc
2. papieren kaart
3. RPi
4. telefoon met kaart van OpenSeaMaps
5. hand-GPS

Wat ik nog moet doen:

-de lijn vervangen die de kluiverboom uitzet, de lijn vertoont slijtage plekken

-nieuwe reeflijn voor de kluiver, ook slijtageplekken.



Het gaat lekker. De wind is van 16-20 knopen. Tijdens een bui iets meer. Uit het zuidwesten. Het is naar Enkhuizen halve wind heen en weer terug naar Urk ook halve wind. Het gaat als de brandweer, met vol tuig steeds boven de 5 knopen, ik zie zelfs een keer 7,2 op de log, maar dat moet een calibratiefoutje zijn. Bij Enkhuizen komt er een bui dichterbui. Ik hijs me in mijn pak, rol de kluiver in, de wnd neemt teo, maar het blijft droog.
Op de terugweg gaan reddingsvest, laarzen en zeilbroek weer uit. Mister Vee bewijst goede diensten.
Terug in de haven, alle huiken zijn inmiddels bevestigd, komt de buurman aangevaren vanuit zijn winterstalling. Net op dat moment barst het weer los; regen en zelfs hagel. De echtgenote op de kade kan de boot niet houden. Ik schiet te hulp en ben alsnog kleddernat.

Albin Viggen 12

De Albin Viggen ligt ook weer in het water. Dat was nog wel even gedoe; in het weekend wordt niet gekraand en op mijn vrije dag was er geen tijd. Dan maar te water in mijn afwezigheid, wat ik wel spannend vond, want dan kan je niet controleren of de afsluiters niet lekken. Bovendien had ik de sensor voor de snelheid/log gedemonteerd en een stop in de doorvoer teruggeplaatst. Dat wil je toch wel even checken.
Het viel mee; het bootje ligt normaal in het water, niet te diep en is kurkdroog binnen.

Hij blijft nog even naamloos, want de bestelde letters zijn veel te groot; 17 cm in plaats van 7.
De mast was er inmiddels op gezet, alleen een stag van het onderwant bungelde los langs de mast. Het deel van de wantspanner dat je vastmaakt aan de putting is verdwenen. In de jachthaven kunnen we niet geholpen worden aan een vervangende wantspanner. Dan maar weer in de auto naar Zaandam.  Onderdeel aangeschaft, mast gericht en want gespannen.
Marifoon aangesloten: nauwelijks ontvangst! Jammer, daar moet ik weer mee aan de slag. Hopelijk is het een van de drie connectoren waar ik bij kan en niet die bij de antenne.
Eigenlijk moet ik ook iets bedenken om de mast zelf te kunnen strijken. Kan je een sprenkel zelf maken? Tweedehands op de kop tikken bij de botensloperij?

De nieuwe motorsteun voldoet uitstekend. Ik heb een nieuwe gemaakt omdat de motor niet tijdens het zeilen opgeklapt kon worden. De motor stuitte bij het kiepen tegen de spiegel van de boot aan. Dat is nu verholpen.
De lei-ogen van de fokkeschoten zijn nu over de gehele rails in te stellen. Dat is een belangrijke verbetering voor de trim.

Een nieuwe simpele onderlijkstrekker. Het onderlijk is nu goed te spannen, idee overgenomen van de TinTin. Simpel en voldoet goed.

De helmstok is aangepast; hij hing wat naar beneden, beneden de horizontaallijn, nu wijst hij licht omhoog, goed in de lak, zit veel minder in de weg en voelt veel natuurlijker.
We gaan de Gouwzee op. Door alle voorbereidingen niet meer zo veel tijd, maar het is prachtig weer en er moet gezeild worden. Vergeleken met de Titaantje valt op dat het vrijboord laag is. En dat je lopend in het gangboord naar het voordek weinig houvast hebt. Dat is wennen. Genua erop en het  grootzeil; we kruisen richting Markermeer. Het zeilt heerlijk, stabiel, mooi hoog aan de wind. Ik vrees dat de Titaantje een rechtstreeks duel gaat verliezen. En dat met een volkomen uitgezeild grootzeil.
Wat een lekker bootje.

Terug in een nieuwe box komen we te liggen naast de ...."Jikke".
Wat grappig, een boot die vernoemd is naar mijn dochter.

We varen weer

We varen weer. Een paar weken later dan normaal.
Een spiegelglad IJsselmeer, we tikken even 1.3 knopen aan.
Het past bij een voorzichtige opbouw. De spalk is er nu af, maar ik mag mijn hand nog niet zwaar belasten; de pezen in mijn hand zitten weliswaar aan elkaar, maar zijn nog niet op normale sterkte.

Klaar voor tewaterlating

Klaar voor de plons.
Kiel in de antifouling plus nog wat plekjes die afgebladderd waren.
Romp in de was, wat met een arm nog een beste klus was.
Stootrand ontalgd met schoonmaakazijn.
Landvasten bevestigd, schoten en reeflijnen ingescheerd, buiskap gemonteerd, vet in de volvoseal, helmstok gemonteerd, diverse spullen aan boord gebracht.
Het feest kan weer beginnen.
Het vergt nog wel wat planning, omdat ik het niet zie zitten om alles alleen te doen nu, letterlijk singlehanded. Vooral de sluis met 6 meter verval ga ik niet met een hand uitproberen.

De streperige verkleuring van de romp is pregnant aanwezig,wordt na het in de was zetten nauwelijks minder.
Verder overweeg ik om volgend jaar het onderwaterschip eens grondig aan te pakken.
In het najaar, het polyester van het ows kaalschrapen, in het voorjaar de kiel schrapen schuren en met de Tercooschijf  attaqueren en vervolgens in de epoxyprimer en het geheel daarna in de coppercoat.
En eigenlijk is het lager van de uithouder van de schroefas ook aan vervanging toe. Maar daar zie ik wel tegenop.