NB24

NB24

vrijdag 31 mei 2019

Laders

Toch maar een nieuwe acculader geinstalleerd. De oude was toch eigenlijk niet geschikt voor mijn nieuwe AGM-accu.
Bovendien heb ik nu  thuis een lader om de reserve start-loodzuuraccu opgeladen te houden.

















En dan ook maar een usb-stopcontact, dubbel, 5 A geinstalleerd. Dat gaat veel gemak opleveren.
En nu moet het afgelopen zijn met nieuwe applicaties op het schakelpaneel. Er is ook geen ruimte meer.













Daarna lekker gezeild, al kosten die klusjes toch altijd meer tijd dan ik verwacht.
Het is super-zeilweer. Zonnig, warm, maar niet bloedheet, goede wind. Volgens kanaal 1 is het windkracht 3-4, maar ik houd het op 4-5.
En dat geven ze zelf uiteindelijk ook toe; windkracht 3-4 Bft, maar de aktuele windkracht bij Lelystad en de Rotterdamse hoek is windkracht 5!
Het doet er ook niet toe.
Wel veel hindernissen. Veel zeilboten, dat is leuk en ik misgun niemand zijn zeilplezier. Heel veel vlaggetjes van netten van vissers. Je ziet ze pas als je al dichtbij bent. Eentje kon ik ternauwernood ontwijken. Tussen Urk en Enkhuizen ook nog een groot werkgebied. Het was alsof ik me op Beulakerwijde bevind.
Maar evengoed volop genoten.
Over een paar weken is het al zomervakantie. De planning loopt dit jaar niet goed. De Small Ships Race valt verkeerd ivm mijn werk. Bijeenkomsten en tochtjes met andere North Beaches willen ook al niet lukken. Om me toch te verheugen op een zeilevenement heb ik me weer ingeschreven voor de 200 mijls solo. Het doel is verder komen dan 120 mijl (het resultaat van vorig jaar). Nee, het doel is opnieuw met veel plezier een aantal zeildagen hebben, een extreme ervaring, want het is niet 4 dagen een paar uur zeilen.

Dat brengt me op mijn dromen. Een North Beach is helemaal geen wedstrijdboot. Het is een langzame kleine toerboot, maar met een paar typische eigenschappen. Hij is Noordzee-waardig, maar je kan er ook mee op ondiep vaarwater. Hij voelt veel stabieler dan jachtjes van vergelijkbare grootte. Om optimaal gebruik te maken van die eigenschappen zou je langere toertochten moeten maken. Zonder haast. En dat is mijn probleem. Ik heb nooit tijd. Een week, hooguit anderhalve week een keer per jaar. Ik gebruik de Titaantje meer als een open bootje, met tochtjes van 4-5 uur. Het stemt tot nadenken...

vrijdag 24 mei 2019

Koningin van de Nacht 17: buiskap





Dat is hem dan. Hij is niet superstrak, maar hij voldoet ....voorlopig.  Als ik hem iets aanpas is hij beter te spannen, maar dat wordt een winterklusje.
Ter vergelijking de oude.
Need I say more?!


zaterdag 18 mei 2019

Koningin van de Nacht 16

De buiskap is grotendeels af, maar de zijkanten, de curtains, moeten nog opgemeten en gemaakt. Van patroonpapier een mal gemaakt.
De kap is redelijk, niet superstrak, maar wel stukken beter dan de oude. Via de zijkanten moet je de kap kunnen opspannen.
Eerst afmaken, spannen en dan foto's van het geheel.



De bilge is ....droog!
Steeds meer ondersteuning voor het idee dat de bilgepomp in de kuip ervoor zorgt dat regenwater in de kuip, of water dat via de loosgaten de kuip inkomt, via de pomp de bilge vult.












Dochterlief moet natuurlijk wel de telefoon kunnen opladen.
Een dubbel USB-stopcontact  (5A) staat daarvoor garant.

Nieuwe mal voor het kajuitdeurtje gemaakt. Van karton. Opmeten ging de vorige keer al mis. Daar heb ik trouwens een reputatie in hoog te houden.


Nog eens kritisch naar de achterstag gekeken. Heeft het vergroten van de spanning op de achterstag mastkromming tot gevolg? Het antwoord is: nee. Het regelbaar maken van de achterstag heeft bij dit topgetuigde bootje dus geen enkele zin. Dat kan dus geschrapt van het todo lijstje.
Voorstag, achterstag en zijwanten (met rechte zaling) zitten vast aan de top van de mast. De onderwanten grijpen aan op een lagerpunt van de mast, iets boven het midden. Het bestaat uit 2 stagen, eentje loopt van de mast naar een putting die iets voor de mast op het zijdek staat, de ander staat iets achter de mast.
Recht omhoog kijkend langs de mast laat zien dat hij kaarsrecht is. Bij een fractioneel getuigde boot, waarbij de voorstag bijvoorbeeld op 7/8 van de mast vastzit, doet vergroting van de spanning van de achterstag de masttop buigen naar achteren. Daarmee heb je een mooie trimmogelijkheid, die het grootzeil vlakker maakt, iets meer open zet en de spanning op de voorstag vergroot.
Bij de Koningin gaat dat dus niet lukken. Theoretisch kon het al niet; nu met ons tweeen de proef op de som genomen; hangende aan de achterstag gebeurt er niets met de kromming van de mast.
Een kromming zou wellicht te realiseren zijn door voorstag iets losser te zetten, achterstag vaster, voorste onderwant strakker en achterste onderwant losser.
Maar dat doe je niet tijdens het zeilen.

Op 05-11-2017 postte ik de volgende todo-lijst:
-naad dek-romp opnieuw kitten
-schakelpaneel maken voor marifoon, accumonitor, 12V stopcontacten, schakelpaneel in engere zin
-volledig 12 V boordnet aanleggen met nieuwe accu, accumonitor en acculader
-walstroom aanleggen
-zonnepaneel installeren en aansluiten
-marifoon installeren
-bekabeling in de mast volledig vernieuwen
-tricolor op de de mast
-grootzeil ontwerpen en maken
-motorsteun voor de BBM nieuw maken (en hoger)
-onderhoud verrichten aan de BBM
-onderlijkstrekker maken op de giek
-een reefsysteem bedenken en aanleggen voor 2 riffen
-achterstag regelbaar maken

Alle items zijn uitgevoerd, behalve de laatste, maar daar zie ik bewust van af. Ik heb er veel van geleerd en veel plezier aan beleefd.
Er is meer:
- er is een elektrische stuurautomaat
- er is een nieuwe huik
- er is een usb-stopcontact voor het opladen van telefoons/tablets
- een nieuwe buiskap is bijna klaar
- een nieuw kajuitluik is bijna klaar
- er is een navigatiesysteem voor de Koningin: een Raspberry Pi met OpenPlotter en OpenCPN oeSENC-kaarten
-de Koningin heeft een fraaie spinnaker (en spinnakerboom)
- de diepetemeter dia al aan boord was is nu werkzaam




Vervolgens nog even zeilen, al is er nauwelijks wind. Maar wel zon.
Leuke middag en op de terugweg weer eens de spinnaker in volle glorie gezien.

zondag 12 mei 2019

super zeilweer

11 Mei, prachtig zeilweer. Lekkere wind, stralend blauwe lucht, beetje fris.

De laatste tijd vraag ik me vaak af; wat is er nou eigenlijk aan?
Het is een hoop gedoe, je moet er heen, de boot voorbereiden, paar uurtjes varen en weer terug. Ik vaar meestal dagtochtjes, enkele keren per jaar een langere tocht met overnachtingen.
Bijna altijd solo, want vrouwlief heeft het niet zo op wind en golven. Wel een dochter die ook besmet is met hetzelfde virus.
Het antwoord is niet gemakkelijk, maar een paar aspecten kan ik wel bedenken:
-gevoel van vrijheid
-buiten
-het is mijn domein; vrijwel al het onderhoud doe ik zelf, veel zaken aangepast/geinstalleerd/naar mijn hand gezet. Veel canvaswerk en ook een zeil zelf gemaakt. Daar kan ik dan weer van genieten. Geeft een voldaan gevoel.
-rust; het enige wat telt is op dat moment de zeiltrim, de koers, de elektronica, het weer. Het is tao-isme, boeddisme, existentialisme. Het gaat om het moment. Andere plannen/klussen/werk/afspraken bestaan even niet.

En rituelen.
Neem koffiedrinken.
Bepaalde normen moet je ook op een boot hooghouden.
Versgebrande koffiebonen, malen vlak voor gebruik.
Het blijft een kunst en een uitdaging om de geklopte melk op te schenken zonder te kliederen op een stampend bootje met helling en deining.
Een schepje oploskoffie in warm water volstaat wellicht ook.
Maar het is toch anders.

maandag 6 mei 2019

uitwaaien

Na de nachtdienst wil ik er uit; de wind door mijn haren voelen.
Wind is er genoeg vandaag; 5 Bft met vlagen van 6.
Het is fris, maar ook veel opklaringen. Veel zeilboten zie ik niet.
Onderweg gereefd, zonder de motor te starten. Gewoon op het fokje doorvaren, kraanlijn aan, grootschoot los en dan reven. Voor mij was deze methode de eerste keer, maar het gaat vanaf nu de standaardprocedure worden.
Voorheen startte ik de motor en ging in de wind waren. Extra handelingen, bovendien klapperen de zeilen onnodig veel.

Het is af en toe best onstuimig. Ik twijfel of ik het tweede rif zal instellen. Eraan denken betekent dat het al nodig is.
Maar ik stel het uit, heb er gewoon geen zin in.
De kajuit verandert van redelijk geordend tot een puinzooi.




Terug in de haven met een kop koffie, daar was het me onderweg te onrustig voor, eens naar de app van de MPPT-lader van het het zonnepaneel gekeken.
De absorbtie-laadspanning van de accu is 14,4V.
Dat is ook de standaardinstelling van de MPPT-regelaar. Deze waarde is instelbaar, net als de float-laadspanning.
Toch eens nagaan of dat voor een AGM-accu niet te hoog is.