NB24

NB24

zaterdag 23 februari 2019

Koningin van de Nacht 11, grootzeil 4

Aanvankelijk dacht ik om  in enkele uurtjes het zeil af te werken. Het werd een hele dag.
Eerst de glow-in-the-dark trimstreep. Op de vloer van de praktijk is het een gemakkelijk klusje. Het zeil, na het bepalen van de positie, opgerold aan beide zijden, ligt op plankjes met wieltjes eronder. 2 Keer langs de naaimachine racen en klaar.




















Dan het voorlijk. Eerst een strook van 10 cm aan het voorlijk gestikt. Dit ter versteviging voor de kousjes/grommets die in het voorlijk komen voor de leuvers. 
Dan voorlijkband stikken, met een tijdelijk 3 mm lijntje. Via dit lijntje trek ik dan het voorlijktouw door de sleeve.
Onder maak ik met enkele steken het voorlijktouw vast met de speedy stitcher. Dan trek ik aan het boveneinde het voorlijktouw op spanning en zet het daar met enkele steken ook vast. De naald van de speedy stitcher breekt.
Het gewone voetje vervang ik door een ritsvoet en dan stik ik zo dicht mogelijk op het touw met rechte steken over de hele lengte.
Ik ben tevreden over het resultaat.








Dan het achterlijk. 
Het achterlijk is bol, als je een rechte lijn trekt tussen tophoek en schoothoek, dan is de maximale ronding 23 cm.
Als je die ronding zo laat, dan is er een grote kans dat het achterlijk gaat trillen. Van zeillat tot zeillat snij ik de ronding er uit. Zo blijft het een uitgebouwd zeil, maar zijn alle trajecten recht.
Dan stik ik het achterlijkband met de leechline. De zeillatzakjes zitten in de weg, dus die moet ik gedeeltelijk los tornen.
De reguleerlijn gebruik je als het achterlijk gaat trillen of killen. Maar als je gereefd heb moet je het ook kunnen bedienen. 
Dus boven elke reefkous moet het lijntje naar buiten komen, onder het rif duik hij weer naar binnen in het achterlijkband. Uiteindelijk komt hij ongeveer 25 cm boven de schoothoek weer naar buiten.
Dan de losgetornde zeillat zakken weer vaststikken en daarbij opletten dat het reguleerlijntje niet vastgestikt wordt.

Het is inmiddels 18.30 uur. 
Ik zou nog even de slider van de schoothoek met webbing moeten vast stikken, maar ik heb geen zin meer. 

Zo langzamerhand word ik wel nieuwsgierig naar het resultaat. Als het een goed grootzeil wordt, dan was het de inspanning meer dan waard.
Maar.... een behoorlijke inspanning is het wel. Het meest mis ik nog een grote ruimte waar ik het zeil helemaal kan uitleggen. Een gymzaal. (Of een zeilmakerij). Op de vloer van de praktijk werkt het al beter dan thuis, maar ook daar is het te klein.

25-02-2019

Ik breng het zeil naar de zeilmakerij voor de kousen en het headboard. Voor het eerst zie ik het compleet uitgelegd. Het valt niet tegen. Als we het met z'n drieeen aan de hoeken optellen is er een op het eerste gezicht redelijke bolling en geen verdachte plooien.








vrijdag 22 februari 2019

Koningin van de Nacht 10

Het grootzeil is nog niet af, maar toch maar alvast een huik gemaakt.
De oude huik was lelijk, vies, gescheurd en met onhandige sluitingen (een touwtje door ogen rijgen). De nieuwe heeft een rits en onder de giek clipjes die je vast kan klikken.
De naam van de boot op de huik vind ik erg chique, maar wel afgekort, want anders is het wel erg veel werk (en de huik niet lang genoeg).








zaterdag 16 februari 2019

Koningin van de Nacht 9; grootzeil3

Vandaag goede vorderingen.
Op de praktijk in de kamer van de aios op de vloer gewerkt. Onderzoekbank en tafel aan de kant. Meer ruimte en geen huisdieren.
Alle patches, alle zeillatzakjes zitten er nu op. Alle panelen zitten aan elkaar.


Nu de lijken afwerken, trimstrepen, de slider die de schoothoek met de giek verbindt vastmaken, en het zeilnummer en zeilteken.
Al met al nog een hele klus. Maar dat is allemaal aan de randen van het zeil, dat werkt veel prettiger. Meters maken.
En goed opletten dat ik geen foutjes maak. In het achterlijk en onderlijk komt een reguleerlijntje te lopen, die moet ik niet per ongeluk vaststikken. 
Dan moet ik het achterlijk ook nog bijsnijden. Het loopt nu rond, enigszins bol. Al ik dat zo laat dan gaat het achterlijk steeds klapperen. Tussen de zeillatten in moet ik het recht snijden, zelf ietsje hol.
In het voorlijk komt voorlijktouw.
18-02-2019: het onderlijk met leechline is klaar. Het onderlijk is niet zo lang, 2,5 meter. Het is mooi weer. Raam open, opgerold zeil uit het raam naar buiten en 1 rij stikken.


Het buitenboordmotortje is nu ook klaar voor het nieuwe seizoen.
Nieuw spietje besteld voor de impeller. Het is een dingetje van niks, geen wonder dat ik hem niet kon vinden. Spie geinstalleerd tussen impeller en aandrijfas. Staartstuk weer geinstalleerd, wat opnieuw lastig ging, maar na de 10e poging schoof hij tot het eind in de motor. Tijdens de 2e startpoging deed hij het al, een ferme straal uit de motor bewijst dat de impeller het nu goed doet.

zondag 3 februari 2019

Koningin van de Nacht 8: grootzeil 2

Alle panelen zijn geplot, geknipt en langs de hotknife gegaan.
De patches, 7 stuks, zijn ontworpen, uitgeknipt en ook ontrafeld met de hotknife. De kunst met de hotknife is om het lang genoeg tegen de rand van het zeil te halen om het enigszins te laten smelden, zodat het niet gaat rafelen, maar ook weer niet zo lang dat het een bruine schroeirand wordt.

De patches bestaan uit 4 (voorlijk) of 5 (achterlijk en tophoek) lagen. 
De patches in de tophoek en in de schoothoek zijn nu vastgestikt.
De naaimachine (Sailrite LSZ-1) heeft er geen enkele moeite mee. Wel merkte ik dat de naald wat krom was, mogelijk door op snelheid voor- en achteruit naaien zonder tussendoor te stoppen.

De naden zien er netjes uit, voldoende netjes voor mijn maatstaven in elk geval. Veel netter dan ik met de oude Pfaff voor elkaar kon krijgen.