Koningin van de Nacht 11, grootzeil 4

Aanvankelijk dacht ik om  in enkele uurtjes het zeil af te werken. Het werd een hele dag.

Eerst de glow-in-the-dark trimstreep. Op de vloer van de praktijk is het een gemakkelijk klusje. Het zeil, na het bepalen van de positie, opgerold aan beide zijden, ligt op plankjes met wieltjes eronder. 2 Keer langs de naaimachine racen en klaar.

Dan het voorlijk. Eerst een strook van 10 cm aan het voorlijk gestikt. Dit ter versteviging voor de kousjes/grommets die in het voorlijk komen voor de leuvers. 

Dan voorlijkband stikken, met een tijdelijk 3 mm lijntje. Via dit lijntje trek ik dan het voorlijktouw door de sleeve.

Onder maak ik met enkele steken het voorlijktouw vast met de speedy stitcher. Dan trek ik aan het boveneinde het voorlijktouw op spanning en zet het daar met enkele steken ook vast. De naald van de speedy stitcher breekt.

Het gewone voetje vervang ik door een ritsvoet en dan stik ik zo dicht mogelijk op het touw met rechte steken over de hele lengte.

Ik ben tevreden over het resultaat.

Dan het achterlijk. 

Het achterlijk is bol, als je een rechte lijn trekt tussen tophoek en schoothoek, dan is de maximale ronding 23 cm.

Als je die ronding zo laat, dan is er een grote kans dat het achterlijk gaat trillen. Van zeillat tot zeillat snij ik de ronding er uit. Zo blijft het een uitgebouwd zeil, maar zijn alle trajecten recht.

Dan stik ik het achterlijkband met de leechline. De zeillatzakjes zitten in de weg, dus die moet ik gedeeltelijk los tornen.

De reguleerlijn gebruik je als het achterlijk gaat trillen of killen. Maar als je gereefd heb moet je het ook kunnen bedienen. 

Dus boven elke reefkous moet het lijntje naar buiten komen, onder het rif duik hij weer naar binnen in het achterlijkband. Uiteindelijk komt hij ongeveer 25 cm boven de schoothoek weer naar buiten.

Dan de losgetornde zeillat zakken weer vaststikken en daarbij opletten dat het reguleerlijntje niet vastgestikt wordt.

Het is inmiddels 18.30 uur. 

Ik zou nog even de slider van de schoothoek met webbing moeten vast stikken, maar ik heb geen zin meer. 

Zo langzamerhand word ik wel nieuwsgierig naar het resultaat. Als het een goed grootzeil wordt, dan was het de inspanning meer dan waard.
Maar.... een behoorlijke inspanning is het wel. Het meest mis ik nog een grote ruimte waar ik het zeil helemaal kan uitleggen. Een gymzaal. (Of een zeilmakerij). Op de vloer van de praktijk werkt het al beter dan thuis, maar ook daar is het te klein.

25-02-2019

Ik breng het zeil naar de zeilmakerij voor de kousen en het headboard. Voor het eerst zie ik het compleet uitgelegd. Het valt niet tegen. Als we het met z'n drieeen aan de hoeken optellen is er een op het eerste gezicht redelijke bolling en geen verdachte plooien.