Small Ships/Short Trip Race 2018

Uitvoerig en zorgvuldig was de voorbereiding. Obsessief bijna. Ik hield mezelf voor dat blikvernauwing voorafgaande aan het evenement de concentratie ten goede kwam.

Aan alles was gedacht; techniek, boekwerken, kaarten, touwerk, tuig tot en met de boodschappen. Alleen een handdoek was ik vergeten. Maar er waren nog keukenhanddoeken.
Het wordt een solotocht dit jaar, want Jikke moet helaas voor school een opdracht uitvoeren. 

Op zondag vertrek ik met flinke wind uit het zuidwesten. Dat is nou precies waar ik heen moet. Zonder kluiver en met een rif rijd ik op de golven Lelystad tegemoet. Vooral het eerste stuk, lagerwal, lijkt wel een rodeo.

Bij de Houtribsluis is er iets kapot aan de brug. Na een vertraging van anderhalf uur kan ik verder.

Opnieuw lagerwal, nu op het Markermeer. De vaart gaat er behoorlijk uit. 2 tot 2,5 knopen.

Zo kom ik er niet. Ik haal het rif er uit en zet ook de kluiver. Dat scheelt, zowel in helling als vooral ook in snelheid.

Voorbij Marken gaat de wind wat liggen en waait uit steeds andere hoek. Dat levert een merkwaardige track op. Voorbij de Block van Kuffeler heb ik er genoeg van en start de motor.

In de kom voor Durgerdam mooi ankerplaatsje gezocht.

Maandag

De Schellingwoudebrug draait pas om 10 uur en die mis ik ook nog.

Ik vervolg mijn weg. Het is druilerig weer, het miezert.

Om 15.00 uur knoop ik uiteindelijk vast naast mijn mede-small shippers. Inspektie aan boord voor de veiligheidsmiddelen.

Met de laatste gribfiles probeer ik een route te bepalen met de weatherrouting plugin van OpenCPN. Ik zou er in een mum van tijd moeten zijn, want ik heb de hele tijd “downwind”. En dat terwijl het west tot zuidwest voorspeld is. Of ik doe iets niet goed, of het werkt gewoon niet.

Dan maar handmatig plannen. Veel maakt het allemaal niet uit, want veel variatie is er niet in de windrichting.

Dinsdag

Palaver om 05.00 uur na een goede nachtrust. We gaan, uiteraard, want de wind is zeker niet hard.

op weg naar de start tussen de pieren

Om 06.00 precies vaar ik tussen de pieren door. Een forse branding met hoge golven staat me buitengaats te wachten. Maar na een kwartiertje nemen ze af en kan ik best goede snelheid maken aan de wind. Zo’n 4,5 toto 4.8 knopen. Daar mag ik met grootzeil en fok best tevreden mee zijn.

He, de windmeter doet het niet. Vervelend, maar niet onoverkomelijk. Ik vaar nu noordelijk van de TSS. Mijn plan was om snel naar het zuiden te gaan.

Ik kijk op het scherm. De kaart is niet meeverschoven tijdens mijn verplaatsing. Dan moet je even het scherm centreren en dan is alles weer oke. Maar nu niet. Rechts boven in het scherm zie ik geen groene balkjes, maar is het rood. OpenCPN krijgt geen GPS-data van mijn positie door.

Wat nu? Mijn positie wordt dus niet geplot in de kaart. Ik kan niet zien waar ik ben. Hoe kan dit? Ik begrijp niet zo snel wat er kapot is. Ik overzie het probleem niet. Positie kan ik nog wel aflezen van het scherm van de marifoon. Blijft het hierbij of gaat er straks nog meer uitvallen. Ik kan elk uur de positie in de papieren kaart zetten. Maar wat als er nog meer kapot gaat. Wat als ik in het donker aankom bij Harwich.

IJmuiden is nu nog in zicht. Ik hak de knoop door. Ik ga terug.

Met toch een flink gevoel van verslagenheid aanvaard ik de terugreis. Op het NZ-kanaal analyseer ik het probleem.

De winddata doen het niet, OpenCPN ontvangt geen positie.

Er is wel positie op de marifoon.

Ik open het debug-window van OpenCPN: leeg… Geen datastroom.

OpenCPN krijgt de data van de multiplexer.

De multiplexer ontvangt data van sensoren (GPS, windrichting en windsnelheid, diepte, snelheid door het water, AIS) en geeft die door in een stroom NMEA data aan de boord-pc, die dat allemaal op het schermpje zichtbaar maakt. Valt de multiplexer uit, dan ontvangt de pc die data niet meer, ook al werken alle sensoren goed. 
De marifoon ontvangt GPS- en AIS-data buiten de mux om, dus in het scherm van de marifoon blijven die data wel zichtbaar. 

Voeding van de multiplexer gemeten, die is in orde. Het instelprogramma van de mux gestart: er kan geen connectie worden gemaakt met de mux. Dan is er een probleem met Windows, of met de usb-kabel of met de mux. Als ik de kabel uit de pc haal zie ik dat er 1 com-poort minder overblijft. Windows is dus in orde, die herkent alle poorten. Jammer ik geef Windows graag de schuld.

Blijven over de kabel en de mux. Ik houd het op de mux. Ik demonteer het apparaat om het terug te sturen naar de leverancier.

Ondertussen vang ik flarden van gesprekken op van de small ships racers op kanaal 77.

Op het Markermeer kom ik op de gedachte dat ik nog een Raspberry Pi aan boord heb met een losse GPS muis. Daarop recente kaarten geinstalleerd en klaar voor gebruik.

Ik plug de RPi in en heb een prima beeld. (Maar geen AIS).

Waarom kwam ik daar nou niet eerder op. Die gedachte ergert en verontrust me. Had ik dat nou niet op de Noordzee kunnen bedenken?!

Nee. Terugdenkend aan de momenten op de Noordzee realiseer ik me dat ik het probleem niet snapte. Ik wist niet wat er stuk was dus ik wist ook niet hoe ik het kon omzeilen. Achteraf had ik best anders kunnen besluiten, maar op dat moment leek dit de juiste beslissing. Ik had de AIS-weergave niet kunnen herstellen, een funktie die ik helemaal bij solovaren toch wel erg belangrijk vind.

Ook speelde mee dat ik solo voer. Met z'n tweeen was de beslissing vast anders uitgevallen.

Toch verdomde spijtig. Alleen de GPS-muis inpluggen in de pc had waarschijnlijk het plotten alweer mogelijk gemaakt.

Daar kan ik nu mooi een jaar over gaan nadenken.