 |
| Foto van onderaf genomen, je kijkt in de roestige zwaardkast |
Voorbereiding: gereedschap maken of aanpassen om in de gleuf van 5 cm breed de wanden roestvrij te kunnen krabben.
Een verfkrabber op een buis gemomteerd voor het grove eerste werk, een geslepen steenbeitel, met name voor de smalle zijkanten en het plafond.
Een krabmesje uit de gele krabber van de watersportwinkel, gemonteerd op een muurplaat voor waterleidingbuis (met dank aan Geert). Hier heb ik ook een paar reserve mesjes voor. Dit is echt het belangrijkste gereedschap gebleken.
Met 2 mesjes (voor en achterkant) kan ik de zwaardkast behoorlijk goed kaal krijgen.
Het blijft een vies karwei. Ik schrok van mezelf toen ik daar na in de spiegel keek. Een onvervalste roetveeg-Piet.
Geen mondkapje, leerpuntje voor de volgende keer.
Het schuren is lastiger. Schuurpapier met dubbelzijdig plakband op een plankje gaat niet heel erg goed. Zo glad is het oppervlak nou ook weer niet. Staalborstels op de boormachine werkt op de een of andere manier ook niet goed, hooguit doet het iets op het plafond.
Beetje pijn voor de goede zaak.
 |
| de opbrengst, het lijkt zo minder dan het in werkelijkheid was |
Dan goed stofzuigen, ontvetten en de eerste laag primer (wit) erop met de kwast (met een gebogen uiteinde).
Een week later de 2e laag, zwart.
Dit keer met een rollertje. Dat gaat veel gemakkelijker en geeft direkt meer laagdikte.
Beetje pech is dat het nogal miezerig weer is. Met de temperatuur zit het wel goed, maar de luchtvochtigheid is hoog.
Ik leg de verffohn op de grond en laat hem omhoog blazen. De warme lucht stijgt op de zwaardkast in en het wordt toch niet heet.
Na een kwartier vind ik dat het goed is. Meten is weten, maar soms is het beter om niet te veel te meten. Het microklimaat in de zwaardkast is nu kurkdroog.
Weer thuis, als ik de auto leegruim en de spulletjes in de schuur opberg, zie ik dat het geen zwarte primer was, maar coating. Ik heb zojuist de eerste laag epoxy aangebracht. Was niet de bedoeling, maar ik kan er nu niets meer aan veranderen. Nog een leerpuntje: goed lezen.
De RVS stripjes zitten met 1 bout aan het zwaardje. De bout heeft geen moer. Losdraaien lukt niet, hij zit met schroefdraad in het stripje vast. Als dit boutje het begeeft kan ik het zwaard niet meer ophalen. Dat geeft de doorslag. Ik zaag het boutje door; het is krom. Ik ga er een 5 mm borstbout in doen. Dan is het goed geborgd tegen loskomen.
