NB24

NB24

zondag 30 december 2018

KvdN - 6 - motoronderhoud

Dit keer het Mercury buitenboordmotortje in de winter op een steekwagentje gemonteerd. Dat is gemakkelijk voor vervoer van auto naar schuur, van schuur naar tuin  voor motoronderhoud en weer terug.

Vandaag carterolie vervangen, lubrication points gesmeerd, schroefas gesmeerd, impeller vervangen en het smeermiddel van de schroefas ververst.
Na het demonteren van het staartstuk kukelt de motor, topzwaar geworden, voorover. Handig, dat steekwagentje. Hij komt in een stapel wasgoed terecht, dus een zachte landing, maar hij ligt wel horizontaal. Ik kan geen schade ontdekken.
In de manual kan ik goed vinden hoe je alles moet demonteren, maar niet hoe je het daarna weer in elkaar moet zetten.
Bij de staart loop ik daardoor toch tegen een probleem aan.
Ik krijg het staartstuk niet meer goed gemonteerd.  De aandrijfas stuit op iets, maar je kan niet zien waar tegenaan.
Nog eens proberen. Motor in de achteruit gezet, de versnelling bij de schroef ook, nog eens goed met een zaklamp in de schacht gekeken hoe de aandrijfas door een aantal geleiders uiteindelijk bovenin bij de krukas terecht moet komen.
Als je iets scheef insteekt kan je halverwege een geleider missen en gaat hij naast.
Dit keer gaat het goed. Voor het laatste stukje moet ik de schroef een beetje draaien, daardoor draait ook de drijfstang en kunnen de de uitsparingen bovenaan de aandrijfstang precies in de opening van de krukas vallen.
Het waterpijpje, om koelwater naar de motor te brengen, valt vanzelf in de rubber opening in het staartgedeelte.
Stang van de versnelling weer vastzetten door de ronde opening aan de zijkant. Klaar.

Starten maar.
Maar steeds na 2 secondes stopt hij ermee. Wat nu? Eindeloos proberen; choke uit, choke in, uurtje wachten en opnieuw proberen. De volgende dag idem.
De storingstabel geeft aan dat de vlotternaald vast zou kunnen zitten...

Nog maar eens geprobeerd, nieuwe bougie, weer geprobeerd. Niks.
Paar uur laten staan, nog een keer proberen voordat ik hem opberg....en dan loopt hij! Geen waterstraal te zien, dat is wel weer jammer, maar hij loopt. Kennelijk was hij verzopen.

Nu nog een keer de staart eraf om de waterpomp en impeller te inspekteren.
01-01-2019
 Het geopende pomphuis toont links de aandrijfas met, op de plek waar de impeller overheen gaat, een afgeplat stukje.
De impeller heeft een ronde opening voor de aandrijfas met kleine uitsparing.
Ik mis een onderdeeltje.
Het moet ervoor zorgen dat de draaiende aandrijfas de impeller meeneemt, dus aan de ene kant moet het plat zijn en aan de andere kant moet het een uitsteeksel hebben  dat als een spie in de uitsparing van de impeller valt.
Zonder dat onderdeel draait de impeller niet mee. 
Oorzaak gevonden. Bij verwijderen van de oude impeller niet geweten dat dit een loszittend onderdeeltje was. Nu nergens meer te vinden op de vloer en ook niet toevallig in de oude impeller.
Vast wel te bestellen...



woensdag 12 december 2018

Koningin van de Nacht -5

De Koningin blijft deze winter in het water liggen. Dat vraagt om een andere aanpak van het winterklaar maken. De bbm gaat mee naar huis voor onderhoud. Na bestudering van de opties besloten om de afsluiters, die je immers niet half open kan zetten zoals ik zou doen als de boot op de wal staat, vol te gieten met zonnebloem olie. 
Bijvoorbeeld de afvoer van de gootsteen. Je giet zonnebloem in het putje van de gootsteen met gesloten afsluiter. De olie blijft drijven op het beetje water dat nog aanwezig was in de afvoer en afsluiter. Dan zet je de afsluiter heel even open. De kolom olie (en het water) loopt door de afsluiter weg. Voordat alle olie verdwenen is sluit je de afsluiter weer. Je doet de afsluiter dus maar heel kort open. Als je naast de boot in het water kijkt moet je wel wat olie kunnen zien.
De afvoer bevat nu alleen nog maar zonnebloemolie. Zonnebloemolie bevriest bij -17 graden en zet niet uit bij bevriezing, wat water wel doet. Zonnebloemolie belast het milieu niet. 



Het buitenboordmotortje was niet goed vast te zetten. Aan de achterkant zit een vleugelmoer, waarmee je het roteren van de motor kunt regelen. 
Die deed het niet meer. De kunsstof vleugels van de vleugelmoer waren afgebroken. Daar heeft iemand een tang op gezet.

Nieuwe vleugelmoer hiervoor besteld.
Deel van het "huis" gedemonteerd. Binnenin is er een overmaat aan vet. 














Na reinigen zie je hoe het klemmechanisme werkt. 
Een metalen strip moet het draaien beperken. Aan het uiteinde zit een lip die in het huis in een uitsparing valt. Als de moer te hard word aangedraaid, dan verbuigt die lip en wordt hij een beetje uit de uitsparing getrokken. Dan is er teveel ruimte en werkt het niet meer. 
Lip weer teruggebogen. 
Hij doet het weer. En nu voorzichtig, vooral niet te hard, aandraaien onderweg.




vrijdag 16 november 2018

De toestand "tijdens"

Het onderwaterschip staat inmiddels in de epoxyprimer.



In de voorbewerking is het deels gestraald, deels afgekrabd. De kiel is helemaal kaal gehaald. De zwaardkast zo goed mogelijk.
Onder de epoxylaag op de kiel was het flink roestig geweest.

De gelcoat wordt waar nodig gerepareerd.
Dit is een oude beschadiging die ik zelf al eens geattackeerd had.








Beschadigingen door de boegstagen gaan tot het verleden behoren. Ik heb de boegstagen en de waterstag gedemonteerd. De nieuwe worden van dyneema; net zo sterk, maar geeft geen beschadigingen. Ik ga me verdiepen in het spitsen van een oog .

zondag 28 oktober 2018

Winter vermaak

Nieuwe rits in de rolfokhoes.

Bovenste stukje, waar je de rits insteekt in de schuiver, begon te scheuren. Lullig dat je voor zo'n scheurtje van anderhalve centimeter een hele rits van 8 meter moet vervangen.
Bij de nieuwe rits moet ik dit verstevigen Misschien met textiellijm.
















Alle vallen, schoten, landvasten en vlaggelijnen van boord gehaald en gewassen. Alles is weer soepel en zonder alg.
Boeken mee naar huis, elektronische apparaten, voor zover gemakkelijk de demonteren, ook mee.
Zeilen laat ik dit keer aan boord.

Met de jachtschilder nog eens uitvoerig naar de zwaardkast in de stalen kiel gekeken. Is dit zodanig roestvrij te krijgen dat het met epoxy te behandelen is. Krabben en schuren is geen optie. Daarmee krijg je het nooit schoon genoeg. Stralen is de enige manier. Kan je in een 5 cm brede brievenbus gaan stralen? Hoe bescherm je de opening aan de bovenkant?
De opties zijn vooralsnog: als een straalbedrijf dit kan, dan wordt het stralen. Lukt dat niet, dan blijf ik elke 2 jaar het zwaard demonteren en zal ik op mijn rug in de kou moeten krabben, slijpen en borstelen...

vrijdag 19 oktober 2018

De toestand "voor"


Rara wat is dit? Sloot met alg?
Het is de huid van mijn boot.




Bijschrift toevoegen


Zo ziet de boeg er uit. Bij het schilderproces op de werf is iets mis gegaan. Meerdere North Beaches hebben er last van. Poetsen helpt niet. Alleen opnieuw schilderen.




Hij is uit het water. Klaar voor een schilderbeurt.
Ook het onderwaterschip is er aan toe.
De stalen kiel vertoont plekken met putroest;
niet diep, maar het is er wel. Na stevig schoonmaken met de hoge drukspuit zijn er plekken waar het staal zichtbaar wordt, blauwachtig en ruw waar de putroest huishoudt, blank bij het normale staal.
Ook het polyester OWS is toe aan een beurt. De antifouling is op sommige plekken heel dik, op andere plekken vliegt het er af en zie je de witte primer.

Watertank geleegd en schoongemaakt. Nog best een klusje, maar wel fijn dat het goed schoon te maken is. Dat was met de kunststof waterzak wel anders. De toevoerslang ziet er nog schoon uit.
Bij het demonteren van de giek alvast een nylon ring aan het lummelbeslag toegevoegd. Gaat ie volgend seizoen niet meer piepen.
Het ophangmechanisme van mr. Vee gedemonteerd.
Dit jaar wil ik alle vallen van boord halen. Alvast begonnen met de spival. Een goedkope 5 mm lijn van de Aldi vastgenaaid aan de spival en door de mast getrokken. Ideetje van het zeilersforum.
Zo ga ik dat ook doen met de andere vallen.

zaterdag 13 oktober 2018

Laatste zeiltochtje 2018

Niet naar de Gicom bij de Ketelhaven dit jaar, maar naar Woudsend voor een schilderbeurt.
Dat is hard nodig, want de wolkige verkleuring in het groen is buitengewoon lelijk. Bovendien moet het onderwaterschip, met name de stalen kiel een keer goed behandeld worden. Er zijn roestplekjes te zien. Vorig jaar heb ik de zool (zo goed en kwaad als het ging met een hand in een spalk) kaal gehaald en in de epoxy gezet. Nu moet de hele kiel een goede beurt krijgen.

Op naar Woudsend.
Eerst nog even de instellingen in de mux nalopen.
Er staat een vinkje in het Seatalk tabblad bij "stuur heading".
Dat klopt niet, want Seatalk heeft op de Titaantje geen data die de heading kunnen produceren, alleen diepte en STW. Vinkje weggehaald.
Het resultaat is dat de de koers van het rode bootje in het computerscherm weer normaal is, dwz in de vaarrichting.

Eerst naar Lemmer. Bij het wegvaren sputtert de motor wat. Toch nog lucht in de leiding? Tijdens het zeilen ontlucht ik de motor nog een keer.

Ik vaar midden tussen de windmolens door, die in 3 rijen staan opgesteld langs de Noordoostpolder.
Geen last van vrachtboten, die er omheen varen. Het is nagenoeg voor de wind. Ik probeer de gennaker uit door de tack niet aan de boegspriet vast te maken, de talie door het leioog van de kluiver. Zonder boom. Het gaat. Maar ook weer niet van harte. Hij valt toch vaak in. Duidelijk is wel dat je hiermee een hogere koers kunt varen dan wanneer hij op de normale manier is getuigd.














Bij Lemmer in de Prinses Margriet Sluis komt de motor weer moeilijk op gang. Hij start prima, maar bij gas geven komt hij niet gelijk goed op toeren, draait hij een tijdje, dan weer wel. Het duurt ongeveer een minuut voordat hij goed op toeren komt. Dit had ik ook al gemerkt tijdens de 200 myls. Heeft dus niet met het motoronderhoud van vorige week te maken. Wat is dit nou weer?

Dan een stukje door Friesland. Op de Grote Brekken willen motorjachtjes mij perse inhalen. Eenmaal voor mij nemen ze weer gas terug. Merkwaardig.
Het is een leuk toertochtje . Ik kom door Sloten, ga over het Slotermeer en ben al snel bij Woudsend. Ik ken het allemaal nog goed van de vakanties met de Mythe, onze stalen schouw een jaar of 15 geleden.
Toch ben ik blij dat dit mijn vaargebied niet is. Ik houd echt meer van open water.

In Woudsend bij de jachthaven zeilen er vast afgehaald.
En dan terug naar Urk waar de auto staat. Er is geen goed OV naar Urk. Met 2 keer overstappen (3 uur) ben je er dan. Ik wil op vouwfiets. De jachthaveneigenaar kijkt mij verbaasd aan. Volgens mij verklaart hij mij voor gek. Het is te ver en het er staat een stevige tegenwind. Waarom niet met de bus naar Spannenburg, dan met de bus naar Emmeloord en dan weer verder fietsen. Ik laat me overtuigen. Bij Spannenburg hoor ik van een buschauffeur dat er helemaal geen bus naar Emmeloord gaat. Dan moet ik eerst naar Lemmer en daar overstappen.
Ik weet genoeg.
Google Maps op de telefoon, oortjes in en fietsen maar. Het is nog steeds prachtig weer, een zonnige warme namiddag. Ik kan niet zeggen dat het meevalt. In de Noordoostpolder kom ik weinig tegenliggers tegen. Die hebben wind mee en rijden allemaal op een elektrische fiets.
Veel knut. Soms moet ik even mijn adem inhouden als ik door zo'n wolk van kleine mugjes heenrijd. Nou weet ik dus waar die krengen zich schuilhouden als het waait om bij windstilte uit te zwermen over het IJsselmeer.

Om 18.00 uur arriveer ik dan in Urk. 21/2 Uur gefietst op het vouwfietsje. Moe, bezweet en dorst. Ik had geen water meegenomen. Maar voldaan.



zaterdag 6 oktober 2018

zaterdag 6 oktober

Prachtige dag vandaag, zonnig, erg warm, maar geen wind. Ik hoef geen spijt te hebben van de beslissing om de stoppen met de 200 mijls.

Dan maar iets nuttigs; motoronderhoud. Alles is leuker met mooi weer, zo ook motoronderhoud.
Nieuwe motorolie, oliefilter, nieuwe brandstoffilters en een nieuwe impeller.
De brandstofilters kwamen er overigens brandschoon uit.
Wel eindeloos moeten pompen met het hand-opvoerpompje voordat alle lucht eruit was. Wel een half uur bezig geweest. Volgende keer het reservoir van het fijne brandstoffilter alvast vullen met diesel. Was weer erg blij met mijn Separ groffilter. Makkelijk te vervangen met minder geknoei.
Vraag me af of je ook kan ontluchten door de startmotor te laten draaien. De elektrische opvoerpomp doet dan zijn werk en zou toch alle lucht eruit moeten kunnen pompen.

Dag 3

Een waar genot die douche. Gelukkig had ik nog ergens 50 cent.
Vandaag ziet alles er weer anders uit. Dacht ik gisteravond nog aan stoppen, nu zit ik in het zonnetje met 5.5 kn te koersen naar Oude Zeug. Ik zie wel hoe ver ik kom. Laat het maar van de wind (en mijn stemming) afhangen.
Die kruisrakken kosten mij teveel tijd. Ik doe daar 2x zo lang over als anderen. En zoveel tijd is er niet.

14.20
Onderweg van Hindelopen naar Medemblik. Weinig golven, maar ook weinig wind. Vaar nu 2.9 kn. Dat is te langzaam.
De voorspelling is dat het windkracht 2 tot 3 blijft. Ook morgen. Pas zaterdagavond laat gaat het weer flink waaien. Iets te flink misschien wel.

16.00
Gestopt. 
Wegens gebrek aan wind.  Ben niet de enige, vertelde de dame aan wie ik mij afmeldde.
Het blijft bij 120 mijl in 3 dagen.
Toch een leuke ervaring.  Vooral het traject over de Noordzee en de Waddenzee vond ik erg leuk.

rimpelloos IJsselmeer

200 myls solo; na 2 dagen

Woensdag
Woensdag gelijk om 07.00 uur gestart. Kruisrak naar Hoorn. Het begint al gelijk goed. In het begin waait het redelijk. Kan met vol tuig nog wel snelheid maken. Later wordt de wind minder. Ik doe 5 uur en 10 minuten over 11.9 mm. Heb het hele deelnemersveld zo'n beetje voorbij zien komen.
Maar als ik Sport G heb gerond wordt alles anders. Ruime wind naar Volendam. Gennaker omhoog en ineens voel ik me weer deelnemer aan een wedstrijd. Ik houd anderen bij. Andere toerboten dan. Het laatste rak van het Paard naar Durgerdam is aan de wind, maar bezeild. 
Amsterdam in de scherming

Om 16.30 uur lig ik voor de Schellingwoudebrug te wachten aan het remmingswerk.
Joviaal maak ik een praatje met een deelnemer die voor mij ligt te wachten. "Over 10 minuten gaat ie draaien hè" roep ik, denkende dat het zaterdag is. Mijn gevoel voor tijd is nu al in de war. Dan voegt de Gazelle zich bij ons. Een ouwe bekende van de SSR. Leuk, ik ben niet het enige kleine bootje.
Varende over het Noordzeekanaal wordt het donker. Om 21.30 uur knoop ik vast in IJmuiden. Moe.


Donderdag
Eindelijk in de (rustige) gemeentehaven van Staveren, na een lange dag zeilen.
Om 05.00 vertrokken uit IJmuiden. Het begon met redelijke wind, kon 5 knopen maken, maar na een tijdje zakte het in. Zolang het nog donker was paar hazenslaapjes gedaan in de kuip. Koud was het niet.
Toen het licht werd ging ik nog maar 2,5 kn.
Wind uit het zuidwesten, gennaker erbij en die bleef staan tot Den Helder. Toen moest ik afvallen en de gennaker doet het maar tot 160 graden, merkte ik. Op zee met deining tot 150 gr.
Mooi werk dat gennakeren op lange stukken. Het ding uren lang in de lucht houden.
Toen ik bij Den Helder kwam zag ik achter me een colonne van gennakers en spinnakers aankomen. Gaaf gezicht.
Minder gaaf was dat ze me ook allemaal inhaalden.
Op de Texelstroom was het ongewoon druk. Allemaal met de Japanse vlag in de achterstag. De wind trok weer aan. Veel kunnen gennakeren, maar op een gegeven moment moest ie er toch af en dat scheelt dan gelijk 2 knopen. Ik zag nog een boot voorbij komen met een gennaker (!) die voor de wind voer. Merkwaardig. Misschien was het geen gennaker. Asymmetrisch was ie wel, de tack aan de boot op een boom. Geen spinnakerboom.
Het laatste stuk naar Kornwerderzand zakte de wind weer in. Enig experimenteren met de gennaker vond ik wel verantwoord. En het werkte.

Bij Kornwerderzand in dubio. Hier ankeren, of naar Makkum, of verder. Vandaag had ik de nodige mijlen dan wel gemaakt, maar gisteren niet. Toch maar verder. Er stond best een lekkere wind. Op naar Staveren. Maar wel weer een kruisrak. Kruisen met een 3 ton zware langkieler van 24 ft op het IJsselmeer is een uitdaging. Als je positief wilt uitdrukken.
Toen de sluis leegliep en alle deelnemers die verder gingen aan het kruisrak begonnen waren ze snel uit het zicht verdwenen; hoger en sneller.
Een North Beach is nou eenmaal geen wedstrijdboot.
In het donker ging het eigenlijk wel lekker. Wel bang om tegen zo'n vissersvlaggetje aan te varen. Die zie je gewoon niet.
Als ik niet zo moe was had ik best door willen gaan.
Bij Staveren had ik het gehad. Doodmoe. Had de kluiver moeten strijken omdat hij deels ontrolde.
Stootte me een keer hard. Trapte mijn (goedkope Hema) leesbrilletje aan gruzelementen.
Toen ik mijn avondprak op had en door de bedenkelijke kwaliteit de helft wilde weggooien, viel het pannetje met saus om in het keukentje. Marokkaanse saus met linzen. Zag er uit als kots. All over the place.
Zie dan maar eens om je goede humeur te bewaren.
Was blij toen ik eenmaal vast lag in de gemeentehaven.
Had een moord gedaan voor een douche, maar het toiletgebouw is dicht om 21.00 uur.
Wekker niet gezet. Eerst slapen.

dinsdag 2 oktober 2018

200 Mijls solo

Dinsdag 2 oktober



Het is stil op het IJsselmeer als ik om 11.00 vertrek richting Bataviahaven Lelystad voor deelname aan de 200 mijls solo. Stil in de zin van weinig boten. Lawaai van de wind is er genoeg.

Ik had me ingeschreven na het fiasco van de SSR. Er moest dit jaar toch een wapenfeit beslecht worden.
Het is grijs, af en toe nat en het waait flink. Ik heb alvast een dubbel rif gezet en daarmee vaar ik comfortabel. Het is zoals gebruikelijk lage wal bij Urk, het gaat flink te keer. Windvlagen tot meer dan 28 kn (schijnbare wind). Maar toch vaart het comfortabel.
Hoe dichterbij Lelystad, hoe beter het wordt. De wind neemt iets af en de golven worden minder. We naderen de hoge wal. Af en toe zelfs een zonnetje. een voor een gaan de riffen er uit.

Halverwege de middag arriveer ik in de Bataviahaven. Het ligt er al half vol en er druppelen steeds meer boten binnen. Boten! Bootjes zijn er niet zoveel. Er zijn maar een paar boten kleiner dan 30 ft.

Waarom wil ik dit eigenlijk? Is het leuk om gemiddeld 50 mijl per dag (lees 10 uur bij een gemiddelde snelheid van 5 kn -wat ik niet haal-) te zeilen?
Het gaat me puur om de prestatie. Niet om de klassering. Lijkt me toch wel een kick om zondag voor 12.00 uur 200 mijl gezeild te hebben. Gaat het lukken? Geen idee.
Om 16.00 uur halen we het logboek en de tracker en dan een steigerborrel. Een gezellig begin alvast. Ook de stamppotmaaltijd aan boord van de driemaster Abel Tasman was een leuke manier om mensen te leren kennen. De meesten hebben vaker meegedaan. Het smaakt kennelijk naar meer.

Iedereen is bezig met zijn baan. De meesten kiezen baan 5, dat is 2x een grote ronde op het IJsselmeer.
Mijn voorkeur is baan 1: 2 rakken op het Markermeer, dan gaat het verder bij IJmuiden, Den Helder, Waddenzee, dan weer bij Kornwerderzand naar binnen. Een aantal rakken op IJsselmeer en Markermeer. Het voordeel is voor mij dat er minder kruisrakken bij deze route zijn.
Bovendien vind ik het lekker afwisselend. Het IJsselmeer ken ik nu wel.




Ik heb er zin in. Morgen om 07.00 uur starten.

zaterdag 15 september 2018

Koningin van de Nacht 4

Het bootje is weer iets completer; de lekkende voetwaterpomp en meteen ook maar de aanvoerende waterslang is vervangen. Sindsdien is de bilge droog gebleven.


man with his head in the clouds
Veel leuker is de spi.
Spinnakerboom gemaakt, dwz beslag gekocht bij Kniest en op alluminium buis gemonteerd.
Via MP een spi op de kop getikt.
Ik moest wel een stukje de mast in op de ophouder te monteren.


zondag 2 september 2018

rolfok rolt zwaar

Al een tijdje valt me op dat het inrollen van de rolfok uiterst zwaar gaat.
Het gaat niet continu zwaar, maar de weerstand neemt toe en dan ineens schiet hij verder. Het blijkt dat bij het draaien van de furler steeds elke 360 graden een moeilijk punt moet passeren.
Ook het met de hand draaien van de furler gaat moeilijk op dezelfde manier.

Vorig jaar had ik hetzelfde probleem. Toen heb ik de stagspanner van de voorstag bininen in het furler-systeem aangedraaid en daarna was het weer goed. Maar nu vind ik de voorstag bepaald niet slap doorhangen.

Toch weer de stagspanner aandraaien? Voelt niet goed.

Na 6 weken ergernis gun ik me de rust om eens goed te kijken naar het probleem.

Als de voorstagspanning het probleem is, dan kan je de voorstag beter spannen, maar je kan net zo goed de stagen spannen die de mast naar achteren trekken. Voordeel: je hoeft niets te demonteren om erbij te kunnen.
Alleen... het helpt niet.

Nog eens goed naar boven gekeken.

Als ik ga zeilen dan zet ik de fokkeval flink door. En wat blijkt? De fokkeval trekt de bovenste wartel iets naar achteren; ik trek een knik in voorstag ter hoogte van de bovenste wartel!

Ik haal de spanning van de fokkeval af, de knik verdwijnt en het rolreefsysteem werkt weer super.


























Het is mooi zonnig weer, maar er staat geen wind. Ik laat het hierbij.
In de haven trekt een bijzonder vaartuig de aandacht: het museumschip. Als dat maar goed gaat. Vorig jaar hadden we hier de Ark van Noach, die op drift raakte in een storm en heel wat schade aanrichtte.

zondag 29 juli 2018

Storing OpenCPN?



OpenCPN vertoont kuren.
Het bootje geeft niet onafgebroken de voorliggende koers (en snelheid) weer, maar verspringt steeds naar 180 graden.
Waardoor?
Probleem van OpenCPN? Krijgt OpenCPN niet continu data?

De dag voor de start van de Small Ships Race, de dag voordat de multiplexer defekt raakte, gebeurde hetzelfde...

zondag 22 juli 2018

Haven

Vandaag weer even naar de Titaantje. Leuk, na een week met de Koningin op stap te zijn  geweest kijk ik weer met andere ogen naar mijn  boot.

Vorige keer een paar jongens met een zeilboot een plek langszij aangeboden toen alle boxen bezet waren.
Dit zie ik als ik nu aankom:
Wat sympathiek!






Eerst een half uurtje schrobben om alle spinnepoep te verwijderen.
Dan vertrekken.
Mooi, die windmeter en snelheidsmeter, maar is het echt nodig? Het voelt op de Titaantje wel weer solide, stevig. Overeenkomst met de Koningin is dan weer de rommel binnen. Overal waar ik bivakkeer ontstaat rommel.
Het is licht weer, maar met 3 a 4 knopen kom ik toch vooruit. Na een half uurtje houdt de wind ermee op.
In een ommezien verschijnen de mugjes. Waar komen ze vandaan?
Ik pak mijn boek en ga lezen. In de ene hand mijn boek, in de andere mijn shirtje om muggen weg te wapperen.
En zo lees ik het boek uit. Een aanrader: E.H. Gombrich "the story of art".

Terug in de haven is mijn box, die een duidelijk rood bordje heeft, bezet door een sloep. De man houdt zich van de domme. "Wat betekent dat dan, die kleur?", maar hij gaat wel een ander plekje zoeken.


zaterdag 21 juli 2018

Koningin van de Nacht 3

Vrijdag 20 juli
's Morgens even snel verse broodjes halen en dan vertrekken. Het is net iets na LW. Er is nog geen tegenstroom op de Texelstroom.
Op het Malzwin gaat het weer als de brandweer. Het is allemaal zo goed als bezeild. Op het Malzwin en in het Vissersgaatje moeten we met de noordoostenwind een paar kleine klapjes maken om vervolgens weer een lang rak door de geul te varen. En ook buiten de geul is het nog ver diep genoeg. Heerlijk die dieptemeter.
Het passeren van de Stevinsluis gaat vlot.
En voort gaat het.
We passeren de Oude Zeug, de Kreupel, Enkhuizen.
Een ring om de zon! Vorig jaar hield daarna de motor ermee op. Voor de gemoedsrust aan boord begin ik daar maar niet over.
Dan even de balans opmaken. Gaan we in een keer door naar Monnickendam of eerst nog een nachtje naar Hoorn.
Het wordt Monnickendam. Het laatste stuk gaat voor de wind. Geen prettige koers als je geen spi en ook geen spiboom hebt om de fok bak te zetten. Toch schiet het goed op.
Het weekje zit er al weer bijna op, bedenken we met weemoed. Maar we gaan de traditie in ere houden; volgend jaar weer!
We hebben de Koningin redelijk goed leren kennen. Het voelt niet meer als een vreemde boot. We hebben de hele zeilgarderobe getest en gekeurd.

  1. grootzeil: dunne kwaliteit doek, vlak boven de giek veel bolling, alsof de bolling naar beneden is gezakt. Voor-achterwaarts valt het wel mee met de bolling. Er zit een grote reparatie-patch in het achterlijk. Conclusie: uitgezeild grootzeil, dringend aan vervanging toe. Bovendien is het systeem om te reven (zeil iets laten zakken, grootzeil om de giek rollen en val weer doorzetten) niet goed: na het reven is de onderlijkspanning niet aan te passen. En dat zou je met stevige wind juist wel willen.
  2. de nieuwste fok, een hight aspect. Ziet er mooi en nieuw uit, degelijke kwaliteit dacron. Maar er zit een vreemde bolling bovenin, er valt niet aan de wind mee te zeilen. Volkomen ongeschikt voor de Koningin, in elk geval op aan-de-windse koersen.
  3. de originele fok. Dezelfde dunne dacronkwaliteit als het grootzeil. Zou dit nog het originele tuig zijn van deze oude boot? Ik vrees van wel. Toch is dit de beste fok die erbij is. Veel slijtage (kleine gaatjes, veel gerepareerde kleine gaatjes). Is aan vervanging toe.
  4. de genua. Waarschijnlijk is deze genua niet voor deze boot gemaakt. Maakt een oude, dunne indruk. Maar er is redelijk mee te zeilen, al verwachten we bij elke vlaag een scheur.

We hebben veel plezier gehad van projektjes die klaar zijn; de marifoon als eerste, de dieptemeter, het zonnepaneel, de windex, de walstroominstallatie, de accumonitor, de onderlijkstrekker, de verhoogde motorsteun, waardoor de motor tijdens het zeilen naar voren gekanteld kan worden, de lei-ogen van de fok, die nu over de hele lengte van de rail gebruikt kunnen worden, het bilgepompje was erg handig.

En een klussenlijst opgesteld:


  • lekkage opsporen; de waterpomp lekt, maar er moet nog een lek zijn wat het water uit de bilge smaakt zout (bah). Lekke afsluiter?, slang?
  • achterstag regelbaar (laten) maken
  • nog een LED-lampje in de kajuit en kabeltjes netjes wegwerken.
  • voeding pi verbeteren
  • spiboom
  • spi (Marktplaats?)
  • nieuw tuig; grootzeil ga ik in het najaar aan beginnen
  • schotkompas, al hebben we ons met een los kompas goed kunnen redden.

donderdag 19 juli 2018

Koningin van de Nacht 2

Op Terschelling herenigd met de rest van de familie.


Van de pauze gebruik gemaakt om een dimbare LED-strip in de kajuit te maken. Eerst een 12-12V converter, om geen spanningsschommelingen op de kwetsbare LED-strips te krijgen, dan een dimmer.

 Dat is een grote aanwinst.
Verder gespeurd naar lekkages. De vloer is steeds nat. Het blijkt de waterpomp met voetbediening te zijn. Het is een Whale waterpomp, die goed verkrijgbaar is en waarvoor ook reparatiesetjes te krijgen zijn. Die moet ik binnenkort eens demonteren.

Donderdag 19 juli.
We nemen afscheid van onze leuke buren aan weerszijden.
We vertrekken ruim 3 uur voor HW met bestemming Texel. Er is gelukkig meer wind dan voorspeld. Het eerste stuk gaat erg langzaam. We hebben stroom tegen. Heb ik me dan vergist? Nee, ik realiseer me dat we alleen het eerste stuk is nog even tegenstroom hebben, maar dat zal in het zeegat veranderen.
We gaan door het Schuitengat. Nergens minder dan 3,6 meter. Heerlijk die dieptemeter.
En dan krijgen we stroom mee.
Zonnetje, aardig windje. Hoe anders dan de heenweg.
En wat gaan we hard. Weliswaar geholpen door de stroom tikken we meerdere malen 7,5 kn aan.
We gebruiken nu de genua. Ook een oud vod, maar hij doet het goed. Zelfs als de wind in het tweede deel aantrekt. We verwachten elk moment een grote scheur, maar dat gebeurt niet.
Tot onze verbazing halen we enkele grotere zeiljachten in. Dat is voor mij een nieuwe ervaring.
Het is een snel bootje.

Onderweg, nog in het zeegat van Terscheling en Vlieland zien we vlakbij de boot 2 bruinvissen opduiken. Dat was ons op onze tochten naar Engeland nog niet overkomen.


diner met de Koningin


maandag 16 juli 2018

Albin Viggen = Koningin van de Nacht

De boot heeft een naam gekregen.
Die had ie allang, maar er was iets mis gegaan met het bestellen van de letters.
Ze gaat nu een nieuw leven beginnen als Koningin van de Nacht.

Gisteren, zondag, vertrokken  uit Enkhuizen met bestemming Kornwerderzand of Harlingen.
We vertrekken met de armada die op mooie zonnige weekenddagen vertrekt naar het noorden. Er is weinig wind. Zo weinig dat we bang zijn om 's avonds pas bij Staveren aan te komen. We houden de brommert aan. Als het na een uur iets meer lijkt te waaien gaat ie uit.
Maar bij Staveren draait de wind en wordt uiteindelijk noord. Laat dat nou precies de richting zijn waarheen wij willen.


















Zeil gestreken en verder op de motor. Veel wind is er trouwens niet.
Om 15.00 uur zijn we bij Kornwerderzand.
Voorbij de sluis wachten we tot het laag water is. Wat doe in een tijstop? Dan bak je pannekoeken. Inmiddels een traditie.
Het eerste stukje is bezeild, totdat de route naar het noorden afbuigt.

We bereiken Harlingen om ongeveer 20.00 uur. We vinden een mooie plek aan de drijvende stijger. Daar brengen we de nieuwe naam aan.

Vandaag niet veel gezeild. Komt ook door onze plannen. We willen perse zo snel mogelijk naar het Wad.
We hopen dat we morgen meer kunnen zeilen als we naar Terschelling gaan.






Maandag 16 juli.
We vertrekken pas in de middag vanwege het getij. Om 13.00 uur is het hoog water. De ideale tijd om te vertrekken zou 2 uur na HW zijn, maar dat houden wij niet uit. De Sas-brug laat ons nog een half uur wachten, maar dan zetten we koers naar Terschelling.
Langs de Pollendam en de Blauwe Slenk kunnen we zeilen. Niet hard, maar we gaan vooruit, zonder dan we gepruttel van de brommert moeten tolereren.
We proberen alle fokken die we hebben. De mooiste en nieuwste heeft een vreemde bolle vorm. We komen er achter dat hiemee niet aan de wind gezeild kan worden. Dit zeil is niet gemaakt voor een Albin Viggen! Voor ruimere koersen misschien bruikbaar.
Een kleinere, maar oude fok lijkt het originele voorzeil te zijn. Nu kunnen we prima hoog aan de wind varen.
We snappen nu wat ons onder Hoorn overkwam. Het was geen windschifting, die het kruisen zo moeilijk maakte, maar een volkomen fout voorzeil.

De stroming zorgt voor een aangename snelheid.
Op de West Meep is het afgelopen. Stroom en wind tegen. Traag kruipen we verder.
Maar eenmaal op de Slenk kan het brulijzer weer uit. De wind is wat aangetrokken. Het gaat hard; 7,5 kn SOG, geholpen door de stroom. Jammer dat het maar zo kort is.
In de haven wordt verzocht om met de boeg naar het zuiden aan te meren. De ingang van haven voor boten kleiner dan 9 meter wordt ernstig belemmerd door enkele grote en brede boten aan weerszijden. Voor mij vaart iemand achterwaarts daar tussendoor de haven in. Jikke ziet deze manoeuvre niet zitten. Ik zal het wel even doen. Ik oefen voor de ingang met achteruit varen. Ik merk dat er absoluut niet te sturen valt. Komt dat door de buitenboord motor?
Ik voor vooruit de haven in, keer om en we vinden een mooi plaatsje naast een Marieholm.

3 Dagen onderweg, we leren de boot steeds beter kennen.

zondag 15 juli 2018

Albin Viggen 15

Zo gezegd, zo gedaan.
Eerst de boot uitgemest.
Dit kwam er nog uit. Een kar vol met zooi.


Het is inmiddesl 1 uur 's middags.
We besluiten om te vertrekken. Er is nauwelijks wind en ook nog uit het noordoosten. We willen van Monnickendam naar Enkhuizen.
En het lukt!
De eerste paar uur dobberen we voor de Gouwzee. We kijken naar voorbij drijvende eilanden fonteinkruid. We gaan zwemmen, drinken een kopje koffie.
De Raspberry Pi werkt! Via de telefoon kunnen we het ding bedienen en OpenCPN aanzetten. Je kan zelfs nog een route plannen.
Alles wat is aangesloten op het schakelpaneel werkt! De marifoon, de tricolor bovenop de mast, de navigatielichten, de dieptemeter, de 12 V speakon stopcontactjes, en de kajuitverlichting voor zover aangesloten.

En dan komt er wat wind. Naa uren hebben we dan eindelijk het gevoel dat we ons verplaatsen.
We naderen Hoorn. Verleidlijk om de koers daarheen te verleggen; het is inmiddels 17.30 uur.
Maar na beraad gaan we toch voor Enkhuizen. We maken een lange slag naar het oosten. Als we dan overstag gaan zou Enkhuizen bezeild moeten zijn. Maar dat is het niet. We varen bijna weer terug naar Hoorn. Wind gedraaid?
Ik weet het niet.
In elk geval hebben we daar geen zin meer in.
Motortje gestart en laatste stuk dan maar met de brommert.
De inmiddels opgebouwde golven tillen de schroef steeds uit het water.
De motorsteun kan naar beneden. Mooie gelegenheid om dat eens te proberen. Het gaan niet gemakkelijk, maar het gaat.
Na 21.00 uur knopen we vast in Enkhuizen.
We willen pannekoeken bakken. Vanochtend alles daarvoor meegenomen. Behalve een koekenpan.
De pizzaria is al dicht.
Dan maar een boterham en het voornemen om het morgen goed te maken.

vrijdag 13 juli 2018

Albin Viggen 14

Vakantie.
Vandaag nog even wat geklust, want morgen gaan Jikke en ik een weekje weg.
Wel weer een spannend avontuur. Ik ruil de Titaantje, met z'n comfort, dieselmotor, elektrische stuurautomaat, windvaanstuurautomaat, boord-pc met beeldscherm in voor een primitievere manier van zeilen. 
De boord-pc is nu een Raspberry Pi, die ik aan boord nog niet getest heb. Een paar weken geleden deed ik een poging, maar die moest ik snel staken omdat de voedingskabel begon te roken. De RPi deed het daarna niet meer. 
Gelukkig is zo'n ding niet duur. Nieuwe 12-5 V converter gekocht. Wordt spannend morgen. We gaan "headless", dus onze telefoons worden onze plotterschermen.


De dieptemeter nu goed aangesloten, zodanig dat we niet achter losse draadjes kunnen blijven haken. Ik heb hem gecalibreerd; hij lijkt het goed te doen. Je kan ook een alarm instellen. Maar de kleinste afstand die je kan instellen is 1 meter (onder de kiel). Dat vind ik best veel. Niet praktisch dus. 

Walstroomkabel in orde gemaakt. 
Navigatieverlichting verder aangesloten en getest. Oude bekabeling weggetrokken. 
Tricolor aangesloten, heb het niet kunnen testen in het zonnige weer. 
Buiskapje erop gezet.
Lampje in de piek aangesloten. Nu moet ik nog de LED-strips in de kajuit aan sluiten. Daar was vandaag geen tijd meer voor. 
Watertank gevuld. Duurde erg lang. Ik vertrouwde het niet langer, deed het deksel van de bilge open en ja hoor, het peil steeg snel. 
Er is dus iets lek, mogelijk een koppeling. Ook geen tijd meer voor om na te kijken. 
Ik heb een elektrisch bilgepompje meegenomen, dat was erg handig nu. 

Morgen eerst samen boodschappem doen, dan de boot opruimen, uitmesten en dan gaan.
Het wordt zonning, met (veel te weinig) wind. Ook nog eens uit het noorden. We willen naar Terschelling. Halverwege volgende week gaat de wind draaien. Als wij weer teruggaan waait het vanuit het zuidwesten. 
We zien het wel.
In elk geval gaan we alles met de hand sturen...

zondag 1 juli 2018

Genoeg wind

Vandaag super zeilweer.
Bij vertrek windkracht 5 , onderweg toenemend tot 6.
Met 1 rif vertrokken, maar onderweg een 2e rif gezet. 
Zonnig en wind....wat wil je nog meer.
Doet  het SSR debakel iets vergeten.




vrijdag 29 juni 2018

Albin Viggen 13

Binnenkort een weekje zeilen met de Jikke in haar Albin Viggen. Het plan is om naar Texel en Terschelling te gaan.
Er moet nog wel het een en ander aan gebeuren.

De marifoonkabel (van marifoon tot connector onder de mast) gerepareerd. Hij lijkt het nu goed te doen. Bij Monnickendam is de ontvangst nog belabberd op kanaal 1, maar op het Markermeer is het prima.

Het display van de dieptemeter heb ik op het schot bevestig en provisorisch aangesloten. Het ziet er goed uit. Schommel je de boot heen en weer dan zie je de diepte verspringen van 1.3 naar 1.4. Hij lijkt het te doen!
De aansluiting moet nog even gefatsoeneerd worden en hij moet nog gecalibreerd worden. We vonden het display los liggend in een kastje. De sensor was al geinstalleerd. 






Fijn om op de Gouwzee en de Waddenzee over een funktionerende dieptemeter te beschikken.








De bekabeling van de navigatieverlichting moet nog afgemaakt worden.
Kajuitverlichting is er niet, LED-strips zijn er wel. Moet ook nog even aangesloten en bevestigd worden.