Maar dit weekend was iets bijzonders.
10 North Beaches verzamelen op donderdag in Staveren om gezamenlijk op te varen naar Texel.
Ik moest nog werken en probeerde op donderagavond nog aan te sluiten.
Ik vertrok om half zes. Het was broeierig warm. Buienradar nog even geraadpleegd; om een uur of 8 zou er een buitje vallen en dan pas weer om 2 uur 's nachts. Maar dan ook hevig met onweer en windstoten.
Het was onheilspellend stil op het IJsselmeer; niet een zeilboot. Een klamme zware hitte.
Bijna geen wind. Ik motorde richting Staveren.
Na een uurtje ging het betrekken; de lucht werd grauw, de wind stak op en het begon te regenen.
De Meldpost IJsselmeer kwam met het weerbericht: "zware buien met onweer en windstoten tot 40 knopen".
De schrik sloeg me om het hart. Ik ben nou eenmaal geen held.
Waar was ik aan begonnen. Staveren was nog 2,5 uur verwijderd.
Teruggaan? Geen optie. Inmiddels ging ik nog maar 3 knopen; dat motortje van 10 pk is niet geschikt om de golven van het IJsselmeer te trotseren.
Andere bestemming? Ik neem de afslag naar links en zet koers naar Enkhuizen.
Ik hijs de zeilen en binnen een uur ben ik gearriveerd. Nog geen noodweer te bekennen. Maar in Urk is het bar en boos geweest!
Vrijdagochtend om 07.00uur zeil ik richting Den Oever. Ontbijten tijdens de vaart. Prachtig weer. Westenwind. Door de sluis en om 11.00 uur laat ik het anker vallen en wacht ik op andere North Beaches. Na een uurtje is het zover; het eerste groepje van 4 komt de sluis uit en zet koers naar Texel. Het is een gaaf gezicht. Ik voeg in en daar gaan we. Over de Bollen.
Het gaat vlot. Er is wind en we kunnen alles zeilen.
In Oude Schild liggen we broederlijk naast elkaar.
We begroeten elkaar, wisselen uit, kijken bij elkaar aan boord naar slimmigheidjes en nieuwe vondsten.
Wat lijkt het werk al weer eeuwen geleden.
Mariken komt met de trein. Op zaterdag fietsen we het eiland over. We zien de Ronde van Texel, de catamaranrace met 300 deelnemers, voorbij drijven. Er is nagenoeg geen wind.
's Avonds een gezamelijk diner en zondag vertrekken we weer.
We boffen, want de wind is weer aangetrokken. 4 Boten vertrekken naar Den Oever, de rest gaat later richting Kornwerd en Harlingen.
Mariken vaart mee tot Den Oever. Het eerste stuk op de Texelstroom zijn er nog wel flinke golven. Maar voordat Mariken spijt begint te krijgen van haar eerste waddentochtje, slaan we al linksaf, ik bedoel gaan we bakboord uit het Malzwin in met de stroom volop mee. Het blijft spectaculair hoe we de boeien voorbijsnellen.
 |
| herstelwerkzaamheden aan een vastgelopen blokje |
In Den Oever stapt Mariken af.
En dan volgt er een supersnelle tocht naar Urk. Ruime wind, zonnetje, volledig tuig. Ik mis mr. Vee.
Om 15.00 uur ben ik al op Urk.
Dat ging nog nooit zo snel.
