Kluiver 2

 30/12/2022: onderlijk versterkt en afgewerkt. Nu trimstrepen, achterlijk versterken en afwerken met reguleerlijntje en voorlijk versterken en afwerken met anti-torsielijn. Als laatste kous in de schoothoek.

Kluiver 1

Ik ga de kluiver vervangen. Het is het oudste zeil, het ziet er niet fraai meer uit. Het achterlijk raakt versleten, stiksels gaan los, hier en daar pluizige rafels. In het voorlijk zijn lelijke plooien door het oprollen ontstaan, die er in de wind overigens wel weer uitwaaien. 

Bijzonder bij de kluiver is

1. de anti-torsielijn in het voorlijk. 
2. de doorhang van het voorlijk. Omdat het een vliegend zeil is kan de curve aanzienlijk zijn. Dat gaf een dilemma bij het ontwerpen. Ontwerp ik het zeil uitgaande van licht weer en dus weinig doorbuigen van het voorlijk, dan zal het het bij toenemende wind steeds meer doorhangen en het zeil steeds boller worden. Dat wil je natuurlijk niet.  Ik ben dus uitgegaan van een flinke doorhang (20 cm maar liefst; de mate vaan doorhang valt niet te meten, het is een schatting). Bij lichte wind zal ik moeten zorgen dat de curve van 20 cm ook wordt bereikt door de val spanning te minderen. 

Het doek:

Fibercon Pro Warm Tech

Ik heb gekozen voor Fibercon Pro Warp Tech 6,88 oz. Dat is een stevig dacron, geschikt voor een triradiaal ontwerp. De fok en het grootzeil zijn ook triradiaal gesneden. 

Het doek lijkt erg op dat van de fok en daar ben ik erg tevreden over. Het voelt meer als een plastic plaat dan als doek. 

Overleg met de leverancier (Contender) leerde dat voor een vliegend, zeil dat ook nog opgerold moet kunnen worden, dacron meer geschikt is dan laminaat. 

Het is een stevige stijve kwaliteit en dat vind ik belangrijk. De kluiver heeft nogal te lijden van het inrollen, vooral als het stevig waait. Dan klappert het flink. De huidige kluiver vertoont veel slijtage in het achterlijk.

Het ontwerp:

Paneel 0 is geplot en uitgeknipt. 110 Coordinaten per paneel. Nog 24 te gaan. 

25 nov: nog 8 te gaan; het is nog steeds leuk.

3 dec: alle panelen liggen klaar.

08 dec: naaimachine kapot.

12 dec: naaimachine gerepareerd.

Zwaardkast

Het ophalen en neerlaten van het midzwaard gaat moeilijk. Ik voel een vervelende winterklus aankomen.

Maar het valt mee. Geen roest. Een rijk pakket aan zeebanket heeft zich in mijn zwaardkast genesteld. 

Vergeten in de antifouling te zetten. 

Winterverblijf

Een paar vrije dagen benut voor het klaar maken voor de winterstalling. 

Motoronderhoud, watertank en schoonmaken kajuit was al gebeurd. Het plan: woensdag boot overvaren van Urk naar de Gicom (net achter Ketelhaven). Aftuigen en donderdag kranen en dektent erop.  Woensdag dus vroeg naar de Gicom en dan met de vouwfiets verder naar Urk. En dan terugzeilen naar de Gicom. Tot zover niets aan de hand. Maar bij het opbellen naar de Ketelsluis wordt me verteld dat wegens onderhoud de sluis 2 dagen niet in gebruik is.

Boot dan maar gestald bij Jachthaven Landsend, van dezelfde eigenaar als Gicom. Zeilen eraf en opdoeken, buiskap eraf, dek en kuip in de was en dan naar huis.

Het grootzeil doe ik niet meer in een zeilzak. Het is laminaat en ik wil het voorzichtiger behandelen. Zoals het opgedoekt over de giek ligt, zo neem ik het mee en zo hang ik het in de schuur aan banden aan het plafond.

Donderdag: herstelwerkzaamheden aan de huik en aan de hoes van de kluiver. Landvasten, trimlijnen en schoten in de wasmachine. Helmstok in de lijnolie gezet.

Vrijdag: vroeg naar de Ketelsluis. Hij werkt weer. Om 09.30 staat Titaantje al op de wal. Levensmiddelen, slaapzak en kussens, boeken en kaarten, gemakkelijk te demonteren elektronische apparatuur, helmstok gaan mee naar huis. De vallen hijs ik de mast in; die zijn de komende 5 maanden beschermd tegen UV.

Een van de zitkussens in de kajuit gaat ook mee naar huis, want die ga ik opnieuw stofferen. dat is een van de winterklussen. 

De ander is een nieuwe kluiver. En als de winter dan nog niet voorbij is dan moet ik mijn lithium accu eens afmaken.  En dan overweeg ik nog een (gedeeltelijk) nieuwe kabelboom en nieuwe motorsteunen. Ik hoef me niet te vervelen. En als het allemaal niet lukt..... dan ben ik over 9 maanden met pensioen.

En dan de winterdektent erop. 

Het zonnepaneel houdt de accu opgeladen, dus geen zorg daarover

Masttop

Het begint een paar weken geleden met dit dingetje, het ligt ineens op het kajuit dak. 

Wat is het? Afgebroken popnagel? Beneden zie ik geen oorzaak. Vandaag trek ik de stoute schoenen aan.  Thuis al droog geoefend en nu met de topclimber de mast in. 

Bovenin zie ik aan de bakboord kant en gaatje in de mast, waar de as van de schijf van de kluiverval en de gennakerval zit. 

Aan de stuurboord zijde zit daar een ovalen plaatje. 

Hoort er aan de bakboord kant een stukje van die as uit te steken? 

Overigens loopt de schijf van de kluiverval soepel. Die popnagel heeft hier niets mee te maken, concludeer ik.

Er drijft allemaal schuim in de haven. 

Stuurautomaat 3

4 oktober 2022.

Prachtig weer, lekker briesje. 

Eerst een klusje: de speakon stekker van de voeding van de RPi vervangen. Ik gebruik voor 12 V voeding bij voorkeur geen auto-sigarettenaansteker plug. Die kunnen los gaan trillen. Een speakon stekker klem je met een bajonetsluiting vast. Maar ook die stekkers kunnen, als ze jaren aan boord liggen, kennelijk gaan corroderen, waardoor het contact niet meer goed is. 

De wind is zui-zuidwest, ik vaar aan de wind naar de Trintelhaven. Ik stel de stuurautomaat in op een schijnbare windkoers van 45 graden. Op de windmeter zie ik dat het 48 tot 50 graden is. Maar het hele rak wordt deze koers goed aangehouden. Ik hoef geen enkele keer te corrigeren. 

De terugweg ruime wind, ik stel de stuurautomaat nu in op een geaktiveerde route met 2 waypoints. Het laatste waypoint is een ton nabij Urk. Ik hoef wederom niet te corrigeren. Eerst koert hij af op het eerste waypoint en daar aangekomen verandert hij van richting naar het laatste waypoint. Dar moet ik wel ingrijpen, want er dreigt een aanvaring met die ton.

Ik heb NMEA 0183 zinnen, die OpenCPN via het netwerk uitzendt naar de stuurautomaat gefilterd, waardoor de stuurautomaat niet wordt overvoerd met berichten waar het niets mee kan, zoals AIS.

Het valt met op dat RMB, RMC en APB berichten essentieel zijn, maar ECRMB, ECRMC en ECAPB juist niet. Die filter ik dus weg. Ik dacht dat de talker ID "EC" door OpenCPN wordt aangemaakt, maar ik kan het mis hebben.

Alles werkt nu goed. De bediening doe ik het liefst via de Pypilot plugin binnen OpenCPN of de Pypilot app op de telefoon. De bediening op het display gebruik ik eigenlijk nog alleen bij kompaskoersen en om de stuurautomaat op standby te zetten.

 Geen foto's verder; telefoon vergeten. 

edit 14/10: MWV is ook essentieel voor de winddata, anders kan er niet gekoerst worden op AWA of TWA.

Een mooie dag eind september

Het is een compleet ander weer dan vorige week. Zonnig, vriendelijk weertje, weinig wind. Zeilen gaat niet vlot, maar ideaal om de stuurautomaat verder de leren kennen en te testen. 

Maar eerst motoronderhoud. Motorolie en oliefilter vervangen. Brandstoffilter geinspekteerd, het ziet er brandschoon uit. Ik vervang het opnieuw niet. Wat een gemak, dat Separ filter. Geen geknoei meer.

Geen water in het glas.

Ontluchten doe ik bij 1 boutje op de brandstofpomp, met behulp van de elektrische opvoerpomp. Het gaat erg gemakkelijk allemaal. Het meeste werk is nog het afvoeren van de olie en het oude oliefilter.

De impeller is dit jaar nog compleet met de hele waterpomp vervangen, dus dat hoeft nu niet.

De stuurautomaat doet zomaar alles wat ik wil. Een kompaskoers, sturen naar een waypoint, een route volgen, overstag gaan. Tegelijk 10 screenshots gemaakt van het debug window van OpenCPN om te zien welke NMEA regels er worden uitgezonden naar de stuurautomaat. Bij varen naar een ingesteld waypoint, of het volgen van een route, verwacht ik een RMB regel. Die zie ik niet. Waarschijnlijk heb ik te weinig screenshots  gemaakt om die regel te vangen.

Maar als alles werkt, waarom dan nog onderzoeken?

Het laatste rakje gaat het toch nog mis. Hij weigert over te schakelen van een kompas gestuurde koers naar een waypoint gestuurde koers. Verder met onderzoek dus.

de !AIVDM regel geblokkeerd bij het uitzenden naar de stuurautomaat, net als de $WIXDR en de $SADBT.

En dan nog dit:

Vorige week vond ik dit onderaan de mast. Nu ligt het in het gangboord. Afgebroken popnagel. Maar waarvan?

Goed gezocht, maar beneden zie ik geen afgebroken verbindingen. Hier houd ik niet van. De mast is al een paar jaar niet meer naar beneden geweest. Misschien moet ik toch nog eens een inspektie uitvoeren. 

Of de mast in klimmen...

Wadden?

Donderdag 15 september

Ook dit tochtje, lang weekend met Henri, is lang geleden geplant. Het is al maanden snoeiheet. Uitgerekend de dag van ons vertrek is er een weersomslag. Het is niet meer tegen de 30 graden, maar onder de 20. Dat is niet erg. Maar het gaat ook ineens hard waaien met veel buien. En wind uit het noordwesten.

Deze omstandigheden zijn verre van ideaal als je met een North Beach 24 naar Texel wil vanaf Urk. We wijzigen het plan, waarmee ik mij van een ongebruikelijk flexibele kant laat zien. We gaan eerst naar Enkhuizen en dan zien we verder. Wijdenes, Hoorn?

Kort na vertrek kan er nog onderweg koffie gezet worden. Vol tuig. Het wordt kruisen naar Enkhuizen. Dan neemt de wind toe. Er komen buien. We proberen de kluiver in te rollen, maar ik ben te laat, het waait inmiddels hard, de trommel van het reefsysteem is leeg, en de kluiver is nog niet volledig ingerold. Strijken dan maar. Geen probleem, maar met harde wind wel een gedoe. 

Daarna krijgen we de buien over ons heen. Windvlagen van 30 knopen. We reven, na de buien ontreven, dan weer reven; we worden er steeds handiger en sneller in. Maar we schieten niet op. Door de buien zijn er windschiftigen waar wij niet handig op inspelen. Denk ik. 

De track is er een waar ik niet trots op ben. Na 6 uur zijn we bij Enkhuizen. We vinden het wel mooi geweest voor vandaag. Overigens hebben we allebei lekker gezeild en hebben we het naar onze zin.

's Avonds zoek ik nog eens op hoe je door een bui heen moet zeilen. 

https://www.zeilen.nl/op_reis/meteo/hoe-zeil-ik-door-een-bui/:

Zodra de regenwolk neerslag begint te produceren zien we dit meestal van grote afstand al in de lucht. Nu waait het met grote snelheid uit alle richtingen van de wolk. Ook hier is een windpatroon te herkennen door het af te zetten tegen de heersende windrichting en kracht. Zo zal deze wolk aan de voorzijde veel wind produceren en naarmate de achterkant bereikt wordt juist een windstilte met zich mee sleuren. De winden die uit een uitstromende wolk komen zijn in de regel van een grotere kracht dan die uit een instromende wolk waar juist het windstilte gebied voorop groter is.

Deze plaatjes moet ik onthouden. Inderdaad was ons opgevallen dat na de bui er windstilte was. Een vreemde bevinding als het steeds hard waait. 

Vrijdag 16 september

We gaan naar de Marker Wadden, toch een beetje Wad-gevoel. Bovendien zijn we er allebei nog nooit geweest. Ik was er vorig jaar een keer op een warme weekend dag; de haven was propvol en er lag een armada aan bootjes voor anker. Waaronder ik.

We passeren de sluis van Enkhuizen en zeilen zuidwaarts. De stuurautomaat vertoont kuren. Ook op het beeldscherm staat het bootje, dat symbool staat voor de Titaantje, op 90 graden ipv 180 graden. Wat nu, Iets met de GPS, haperende verbinding tussen mux en boord-pc? Ik pijnig mijn hersens. Maar dan gaat me een licht op. De nieuwe stuurautomaat heeft een kompas die calibreert tijdens het zeilen. Zo wordt het steeds beter. Maar bij het passeren van de sluis voeren we vlak langs stalen damwanden. Het kompas moet volledig ontregeld zijn. Oplossing: een stormrondje varen. Inderdaad is het probleem daarna opgelost. 

We varen nu halve wind. We trotseren enkele indrukwekkende buien.

hagelbui

En toch hebben we er niet veel last van. Het is eigenlijk wel mooi. De zon op het groene water, de dreiging van de naderende bui. We anticiperen wederom met het minderen van zeil. Het giert en buldert, de regendruppels slaan gaten in het wateroppervlak. 

Op de AIS zien we een boot de haven uitvaren, maar ijlings rechtsomkeerd maken zodra hij bij de havenhoofden komt. Het blijkt de veerboot te zijn. Het is een grappig gezicht. Na de bui vertrekt hij opnieuw.

Even snel als de bui komt is hij ook weer verdwenen. We leggen aan bij de steiger. Er zijn maar 3 zeilboten.

's Middags klaart het op, het wordt zonnig, nog wel steeds harde wind. We maken een wandeling. Wandelschoenen en verrekijker blijken tot de vaste uitrusting van de bezoekers te horen. Het is mooi, weliswaar aangelegd, maar welke natuur in Nederland is nou niet aangelegd? En de vogels trekken zich er ook niets van aan. Een meneer, die er duidelijk verstand van heeft, roept opgewonden "zeearend!". Ik zie iets fladderen in de verte. Een meeuw of een gans wat mij betreft. Maar ik heb dus de zeearend gezien.

Het is echt een voordeel om de Marker Wadden te bezoeken met onstuimig weer. Er zijn maar enkele bezoekers die het eiland met de veerboot een paar uur komen bezoeken. 

Henri maakt zijn reputatie als scheepskok weer volledig waar. Gisteren zijn ongeevenaarde boeuf Bourguignon, vandaag kiprijstschotel. We hebben de taken goed verdeeld. Ik herinner me dat ik solo onderweg naar Lowestoft een bord met rijst en koude halfgare gehaktballetjes overboord heb geveegd. 

Zaterdag 17 sept

We vertrekken om 08.30, ruime wind naar Lelystad. Langs de poepende man (of is het hurkende vrouw?), vlot door de sluis en dan naar Urk. De wind trekt aan, wij minderen zeil. Met 2 reven en een voor de helft opgerold fokje koersen we naar Urk. Tijdens een bui tikt de windmeter 35 knopen aan, ik moet het toch even kwijt. De boot voelt anders, kleine rukjes of schokjes , het is even wennen. Mijn grootste zorg is dat alles heel blijft. Als de wind het meest heftig is worden we opgelopen door een vrachtschip. Hij vaart vlak achter ons, enkele tientallen meters. Ik weet ook wel dat wij moeten wijken, maar met 30-35 knopen zie ik het niet zo zitten om ook nog eens overstag te gaan. Dit zijn buitengewone omstandigheden. Dat moet die schipper toch ook begrijpen. Wat een lul, denk ik. Uiteindelijk vaart hij ons tergend langzaam voorbij onderlangs, wat ik ook niet fijn vind; als er iets onverwachts gebeurt zitten we er bovenop. 

Bij Urk, na het strijken van het grootzeil, komen we nog maar net op de motor tegen de wind in. 

Het ziet er op de foto's altijd weinig indrukwekkend uit. Daar gaat het uiteindelijk ook niet om. Het is de beleving die telt. 

We hebben weer iets meegemaakt; een fantastisch weekend achter de rug.

Stuurautomaat 2

 

Prachtig nazomerweer, matige wind. Verder testen met stuurautomaat en pypilot. Het gaat om sturen met de schijnbare wind als bron voor de koers. Alle andere funkties werken probleemloos. Lange tijd gaat het goed, zowel over bakboord als over stuurboord (ik denk al dat ik het euvel heb verholpen door bij "gains" de "i" op te voeren).

Maar dan, sturend op de schijnbare wind, gaat het ineens weer mis. De correcties van de stuurautomaat kloppen ineens niet meer. Niet handig, als je alleen en met gennaker vaart.

Omdat ik steeds het debug-window van OpenCPN in de gaten houd, denk ik een aanknopingspunt gevonden te hebben. 

Varend over bakboord, bij pypilot gekozen voor schijnbare wind als bron waarop gestuurd wordt. Dit verloopt prima, de stuurautomaat corrigeert zoals verwacht.

In het debugwindow zie je 2 verschillende MWV-regels, een met "R"  (schijnbare wind) en een met "T" (ware wind). Beiden zijn in dit geval 237.0 graden. Op zichzelf vreemd dat bij een aan-de-windse koers schijnbare- en warewind gelijk zijn, maar in elk geval spreken ze elkaar niet tegen. 

$IIMWV is afkomstig van de windmeter en levert schijnbare wind. 

$MXMWV komt van de mux (?) en geeft de (berekende) ware wind.

Dan wanneer het misgaat, varend over stuurboord op de terugweg.

Hier zie je in het debug-window  een schijnbare wind van 237.0 graden en een ware wind van 123.0 graden. Dat kan niet, zo'n groot verschil. Kijkend naar de koers op de plotter moet 123 ongeveer goed zijn en 237 fout. Hoe kan dat? Ook bij de zwarte regels (blauw betekent zenden naar de stuurautomaat, zwart betekent ontvangen regels) is dit verschil te zien. OpenCPN ontvangt dus af en toe niet kloppende NMEA-regels betreffende de schijnbare wind. Deze gegevens komen van de windmeter via de multiplexer. Daar moet ik nog eens goed naar kijken. Misschien staat daar iets niet goed. Anders kan ik wellicht bepaalde regels in OpenCPN filteren.

Al met al stuurt de stuurautomaat prima op kompas, ook op GPS (naar een waypoint), over bakboord ook goed op de schijnbare wind. 

Stuurautomaat

Ik zie mijn rol aan boord vooral als coordinator. Ik zorg dat alles goed staat.  Ik ben niet van uren aan de helmstok. In de haven en bij bijzondere manoeuvres of weersomstandigheden vind ik het best, maar al het overige sturen delegeer ik graag. En als je meestal alleen vaart dan moet een apparaat dat doen.

De Raymarine 2000+ werkt best goed, maar vooral op ruimere koersen en bij flinke golven is de koers zonder meer zwalkend. Dat heeft te maken met de koers die alleen door het fluxgate kompas wordt bepaald. 

Er is beter spul op de markt. Raymarine Evo 100, Pelagic autopilot en nu ook Pcnautic autopilot (Nederlands product). Deze hebben allemaal gemeen dat ze een IMU-sensor hebben (Inertial Measurement Unit). Deze bevat een accelerometer (meet snelheid en versnelling in 3 assen), een gyroscoop (meet rotaties ook in 3 assen) en een 3-assige magnetoscoop (kompas). Het deinen en rollen van een schip in de golven, het versnellen en vertragen (ook door de golven) wordt waargenomen en daarvoor wordt in de koers gecorrigeerd. De stuurautomaat kan daardoor veel sneller reageren dan een stuurautomaat die alleen reageert op afwijkingen in de koers. Dat is wat ik er van begrijp. De Pcnautic heeft ook nog een interne roerstandgever, die een terugkoppeling geeft en daardoor de efficientie verhoogt. Ik lijk wel een vertegenwoordiger van moderne stuurautomaten. Zo is het niet; ik probeer al schrijvende het te begrijpen. 

Ik heb vroeger een tijdje les gegeven aan fysiotherapeuten-in-opleiding. Stof die ik voor mijn studie al eigen had gemaakt. Maar door het onderwijzen, het moeten uitleggen aan anderen, begreep ik het pas goed.

Vandaag is het snoeiheet en nagenoeg geen wind. Ik probeer te wennen aan de nieuwe stuurautomaat.  Leuke feature is dat het goed samenwerkt met OpenCPN (via WiFi). Ik klik een punt op de waterkaart aan in het scherm, klik op "navigate to here" en de koers wordt verlegd naar dit punt. 

Hopelijk volgende keer meer wind, dan kan ik het beter testen. Voor ik terugloop naar de auto neem ik nog even een duik bij het strandje in het IJsselmeer. Het is bomvol. Overal langs het IJsselmeer wordt gezwommen. 2 Oude dames hebben een stoeltje net in het water gezet en zitten met hun voeten in het verkoelende water. Zomerpret.

16 augustus

Vandaag wat meer wind dus heb ik wat meer kunnen testen. Een ding is duidelijk; de koers is recht. Hij zwalkt of slingert niet meer, ook niet op ruime koersen of bij golven. Grote verbetering. 

Het bedieningsgemak via de telefoon (webinterface) of via de pypilot plugin op OpenCPN is uitstekend, het bedieningspaneel op de ControlHead, het kastje op het schot, is wat minder intuitief, kost wat meer tijd om te wennen.

Er zijn 4 bronnen om de stuurautomaat op te laten sturen: kompas, gps, schijnbare wind en ware wind. De Raymarine heb ik uitsluitend  gebruikt om een kompaskoers te sturen; je vaart een koers, aktiveert de stuurautomaat en die koers blijft ie sturen. Een koers via gps is op een bezeilde koers gemakkelijk; kies een waypoint in de kaart en laat daar naar toe sturen. Het werkt uitstekend. Bij kruisen lijkt mij sturen via schijnbare wind gemakkelijk. Je kiest een aandewindse koers, bijvoorbeeld 50 graden ten opzichte van de windrichting en de stuurautomaat blijft dit volgen, dus ook als de windrichting verandert. Dat is fijn voor een luie stuurman. Deze funktie werkt goed als ik over bakboord vaar, maar vreemd genoeg niet over stuurboord:

webinterface

De ingestelde koers is hier -50 graden (command) maar hij stuurt 127,2 graden

Hier zal nog het een en ander aan getweaked moeten worden. 

De stuurautomaat krijgt in mijn configuratie data van OpenCPN. Ook data waar de stuurautomaat niets aan heeft worden verzonden, zoals NMEA-regels van de AIS:

De regel !AIVDM is volgens mij een AIS bericht.  De RMB, RMC, CTE, MWV en PLC (data windmeter) snap ik. Misschien moet ik ongewenste berichten filteren. Of misschien komen er tegenstrijdige of dubbele berichten door. Of moet ik een direkte dataverbinding maken tussen muliplexer en stuurautomaat. Haalt de stuurautomaat + en - door elkaar? In het bovenstaande plaatje was feitelijk +50 graden ingesteld.

Toch vreemd dat deze funktie over de ene boeg wel goed werkt en over de andere niet.

Ook de tack-funktie werkt niet zoals het zou moeten, hangt waarschijnlijk met het bovenstaande probleem samen. 

Wordt vervolgd. Voorlopig vind ik het al een hele verbetering. 

02 sept

De tack funktie werkt nu goed. De tack rate staat nu op 100 deg/s.

De Koningin verkocht

De Koningin van de Nacht is verkocht.

Alles afwegende  waarschijnlijk een verstandige beslissing. Jikke heeft er veel plezier mee gehad, veel van geleerd. We zijn er samen mee naar Terschelling en Texel geweest. Toch kwam ze niet genoeg aan zeilen toe. Haar vrienden wilden vooral mee als het warm weer was en er geankerd en gezwommen kon worden in de Gouwzee. Geen zeilers in haar vriendenkring en solozeilen is niet haar ding.

Ik heb me lekker kunnen uitleven en ook veel geleerd. Nieuwe zeilen, huik en buiskap, walstroom installatie, 12 V boordnet, accumonitor, richtbaar zonnepaneel, navigatieverlichting, tricolor, marifoon met kabel en antenne, bilgepomp, stuurautomaat. Ik weet nu hoe je een buitenboordmotor moet onderhouden.

Hoe verstandig ook, beetje pijn doet het toch. De koper is een enthousiast zeiler. Dat verzacht de pijn. Hij zocht speciaal een Scandinavische boot. Hij zal de boot  -en de verbeteringen die we hebben aangebracht- waarderen. Een andere geinteresseerde, die de boot kwam bezichtigen, zocht een oude zeilboot om te gebruiken als goedkope sloep. Toch fijn dat de Koningin blijft zeilen.

Jikke gaat zich orienteren op haar verdere zeilcarriere. Zij zoekt meer spectakel; een Hobie Cat? Andere open boot?

Het zit er weer op

Over de laatste dagen kan ik kort zijn.

Woensdag 13 juli: rustig dagje, mooi weer, we huren fietsen en gaan naar de Cocksdorp. Het blijft op mijn verlanglijstje staan om het haventje met de Titaantje te bezoeken.

Donderdag naar Den Helder. Het wordt de KMJC. Jachthaven Willemsoord is alleen bereikbaar via de Zeedoksluis en die wordt niet bediend tussen 11.00 en 13.00 uur. Die viel dus af. Maar geen spijt van de KMJC. Voortreffelijke voorzieningen en erg makkelijk te bereiken.

Dondermiddag met de trein naar de Reinwardt Academie te Amsterdam, waar Jikke haar diploma in ontvangst mag nemen. Nu hebben we een erfgoed-professional in de familie. 's Avonds eten bij de Wilde Zwijnen met de hele familie. Daarna terug naar Den Helder.

Vrijdag met een noordwestenwind via Den Oever naar Enkhuizen. We stellen de terugkeer naar Urk nog even uit. In Enkhuizen ontdekken we een Libanees afhaalrestaurant tegenover de Vomar. Een absolute aanrader!

Het is veel te kort. We fantaseren dat we de telefoons uit zetten en rechtsomkeerd maken en nog een keer op pad gaan. Naar Engeland, of de oostelijke Waddeneilanden. Maar daar zijn we toch te fatsoenlijk voor.

Zaterdag naar Urk, met weemoed. Het was weer een fantastische week. Supergezellig, het hoogtepunt was het droogvallen onder de Richel en de wandeling op de plaat. En nu maar weer plannen maken voor volgend jaar... Hopelijk houden we deze traditie nog lang in ere.