NB24

NB24

dinsdag 22 oktober 2019

Naar de winterslaap

Onverwachts een dagje vrij. Het zou een mooie dag worden; Titaantje wordt vanmiddag gekraand.
Eerst naar de Gicom bij de Ketelhaven en dan met het vouwfietsje op weg naar Urk.
Ik ben nog niet eens op een kwart of het begint te miezeren.
Er is een dikke laag hangende bewolking. De wieken van de windmolens verdwijnen in de wolken.



Op de ketelbrug houdt het op met miezeren, het gaat hard regenen. Schuilen kan je hier niet dus ik fiets door.
Bij mijn bootje aangekomen is er geen vezel meer die droog is.





Maar aan boord liggen altijd wel droge kleren.





Om 11.00 uur wordt het droog en vertrek ik. Volgens buienradar blijft het nu droog.
Met een laf zuidoostelijk windje zeil ik met een gangetje van 3 kn naar het zuiden. Het blijft niet droog. Dat is jammer, want ik wil met droge zeilen naar huis.
Maar op het Ketelmeer klaart en op en gaat zelfs de zon schijnen.

De sluis met 5 meter verval is altijd weer indrukwekkend.














Daar hangt ie dan weer.
Als ik de zeilen opdoek ergeren de vlekken van spinnen en spinnepoep me. Hoe krijg je die er uit?





zaterdag 19 oktober 2019

Voorlaatste tochtje

Een natte miezerige zaterdag.
Toch maar naar Urk, want volgende week gaat de Titaantje de wal op.

Er gebeurt niet veel in de haven. Een paar boxen verder heeft een gepensioneerde Duitser, eigenaar van een nogal verwaarloosde boot, een  dekzeil in het water laten vallen. Het zou op de bodem moeten liggen. Samen proberen we het op te dreggen, maar mijn uitschuifbare pikhaak is te kort.

Tijdens mijn laatste tochtje had ik gemerkt dat het stoomlicht kapot was. Ik heb me voorbereid op een solobeklimming van de mast, maar het is niet nodig. De connector onder de mast is los gegaan.








Door de zuidelijke wind deint het behoorlijk in de haven. Ik haal de huiken weg en vaar het IJsselmeer op. Hoe verder ik kom hoe meer het opklaart.
Uiteindelijk zeil ik met een lekker wind 4 tot 5 Bft naar de Trintelhaven en terug.
De werkzaamheden daar, of aan de dijk zijn nog steeds in volle gang gezien de werkschepen.





zaterdag 12 oktober 2019

Motoronderhoud

Regenachtige grijze dag vandaag, maar niet koud.
Geen boot te zien op het IJsselmeer.

Motoronderhoud dan maar.
Olie- en oliefilter vervangen.
Nieuwe brandstoffilters. Wat gaat dat gemakkelijk met een Separfilter. Het filter is brandschoon. Beetje gedoe om de ring van het fijnfilter dicht te draaien; waterpomptang past er niet omheen, oliefiltertang wel enigszins.
Dan ontluchten met behulp van de elektrische opvoerpomp; in enkele secondes is het klaar. Dat is nog eens wat anders dan een kwartier met het handpompje aan de gang. Motor start  en blijft lopen.
Watertank geleegd en schoongemaakt en ook alvast antivries erin.
Punt schoongemaakt.
Ik ben tevreden voor vandaag.

Als ik wegga zie ik opeens meerdere zeilboten opdoemen uit de motregen. Deelnemers aan de singlehanded?

vrijdag 4 oktober 2019

Een weekje er tussenuit 4...

Donderdag, 3 oktober
Terschelling-Urk, 50 mijl
Wind 3-4 Bft noordwest
vertrek 07.00 uur, aankomst 19.00 uur

Om 07.00 uur vertrokken, wat ziet het er anders uit nu vergeleken met 2 dagen geleden.
Gezapig bijna.
Opnieuw ontvangt de boord-pc geen nmea van de mux.
Ik ontkoppel de boord-pc, start de Raspberry pi met gps-muis en ik zie weer waar ik vaar. Snelheid en diepte zie ik ook, alleen geen windgegevens. Maar diepte is nu het belangrijkst.
In het Schuitengat is er met LW minimaal 2,5 meter water. Dan draai ik de Vliestroom op, de stroom begint mee te lopen en hard ook. Het is een aangename tocht. Af en toe een klein buitje, maar vooral veel zon. Het levert mooie beelden op.








Ik neem dezelfde route via het Inschot en Zuidoostrak terug. Heeft met de weersverwachting te maken. Liefst had ik een rondje gemaakt via Texel, maar aangezien de wind gaat draaien naar zuidoost krijg ik dan van Texel tot aan Urk de wind pal tegen. En nog veel regen ook; daar heb ik geen zin in, al bekort het mijn tripje wel.
Ik ben veel te vroeg bij het Zuidoostrak; volgens Quicktide kan ik er pas om 09.45 overheen. Ik minder zeil en ga een half uurtje kruisrakjes varen in de geul vlakbij het boorplatform, die puist in de Waddenzee.
Passage van het Zuidoostrak gaat moeiteloos, de minste diepte was 1,5 meter.

Flinke drukte bij Lorentzsluis, ik word gewaarschuwd dat het een tijd kan duren, maar het valt mee. 
Op het IJsselmeer heb ik halve wind. 
De gennaker gaat erop. Het gaat comfortabel en snel. Bij Staveren trekt de wind aan, met de gennaker loopt de boot steeds bijna uit het roer. Hij moet gestreken. Had ik eigenlijk iets eerder moeten bedenken.
Wat is ook al weer de handigste strategie. Ik loef wat op, zodat de gennaker langs de boot komt en invalt. Maar... hij valt niet in. Ook als ik de val vier en de talie blijft hij vol staan. Het ziet er niet uit; de gennaker hangt helemaal horizontaal vlak boven het water, volop wind pakkend. Er staat zoveel kracht op de (lij-)schoot dat ik hem niet kan binnenhalen. Het levert me een brandblaar in mijn hand op, ondanks de handschoen. In Godsnaam dan maar; ik laat hem in het water vallen en haal een kletsnatte gennaker binnen. 
Gelukkig heeft niemand het gezien.



Daar moet ik even van bijkomen. Een deukje in het zeilersego.
En wat moet ik nu met dat druipende zeil?
Weer hijsen!
Als ik om het Vrouwenzand heen ben, kan ik afvallen en met de ruimere koers is de gennaker weer prima te zetten. Hij blijft er op tot Urk. In de tussentijd kijken naar de spaarzame andere zeilboten, een enkele solozeiler van de 200 mijls solo. Koffie drinken, lezen zelfs en koken aan het eind van de middag: falafel. Het is uiterst relaxed. En nog warm ook. 



Bij Urk moet de gennaker weer gestreken. Ik weet hoe ik het vooral niet moet doen en daarmee ook hoe het wel moet. Ik val af tot bijna voor de wind, in de luwte van het grootzeil is er geen druk meer in de gennaker (die trouwens voor de wind vanzelf al invalt), het strijken gaat easy peasy. De val heb ik eerst nog achter de boot in het water gegooid, dan kan hij niet in de knoop gaan zitten. De gennaker gaat kurkdroog de zak in.

Ik vaar de haven in, de motor doet het prima, geen witte rook meer.
De accumonitor geeft na een volle dag zeilen een capaciteit van 98% aan. Ben benieuwd hoe dat na een dag en een nacht zou zijn.  
Eenmaal vastgeknoopt probeer ik nog even de boord-pc uit. Het lijkt erop dat de geinstalleerde virtuele poort, die nodig is voor contact met USB-ingang van de mux spontaan verdwenen is. Daar kan ik dan weer lekker Windows de schuld van geven. Ik neem mux en pc mee naar huis, daar los ik het wel weer op.

Het was een kort weekje, maar ik heb ervan genoten. Slechts 4 dagen weggeweest, 3 intensieve zeildagen, heerlijk en louterend om je exclusief bezig te houden met planning, wind, golven.
Geen evaluatieformulieren en geen verbetertrajecten, dat komt allemaal volgende week weer. 






donderdag 3 oktober 2019

Een weekje er tussenuit 3....

Woensdag 2 oktober.
West-Terschelling, een rustdag


Ik ben wel toe aan een dagje relaxen. Terschelling is een prima plek daarvoor.
's Morgens boodschappen doen, lunch op een terras.
's Middags het halve eiland rondgefietst op het vouwfietsje. Heerlijk. Het is mijn favoriete eiland.
Tijd om te lezen: "het pauperparadijs", over de gestichten van Veenhuizen. Hoe een wonderbaarlijk en prijzenswaardig initiatief om de armoede uit te bannen kon verworden tot strafkolonien.

's Avonds bel ik met Mariken. Zij vertelt een bizar voorval. Onze kat is 's avonds meestal in de tuin. Ze kan niet goed springen, dus ze komt de tuin niet uit. Mariken hoort ineens een zeer luid gekrijs van een uil. Ze kijkt in de tuin.... en de kat is weg. Het was geen bosuil, het was veel luider en anders.
Enkele kilometers verderop is een oehoenest.
Oehoes hebben een jachtgebied tot wel 80 km rond hun nest. Tot hun prooi behoren ook katten en vossen.
Er was al eens een kat van ons onder een auto terecht gekomen, er was er een vergiftigd door een kattenhater in de buurt, maar nog nooit door een oehoe.
Akelig.

dinsdag 1 oktober 2019

Een weekje er tussenuit...2

Dinsdag 1 oktober
Staveren - West-Terschelling, 39,79 mijl
Wind 4-6 Bft, zuidwest op het IJsselmeer, noordwest ruimend naar noordoost op het Wad.

Om 8.00 uur vertrokken. Zuidwesten wind en pal naar het noorden. Wat een genot. Het gaat als de brandweer en om 10.00 uur ben ik bij de Lorentzsluis, waar ik vlot geschut word.
In de kom aan de buitenkant bereid ik me even voor, koffie drinken, brood klaarleggen voor straks, route in OpenCPN kiezen en aktiveren, ook de papierenkaart zoeken.
Als alles voorbereid is vaar ik de Waddenzee op, iets voor HW. De wind is nu west.
Het eerste stukje Boontjes op weg naar het Verversgat is westuit; eerst op de motor, maar ik kom er niet tegenin, een rif en motorzeilend gaat beter.
Dan via het Verversgat naar het Zuidoostrak; de wind neemt toe, buien trekken over.
wat is het toch dat een foto vele malen vriendelijker toont dan de werkelijkheid?

Het Zuidoostrak is dan weer een feestje, soms is net bezeild, soms net niet. Dan zet ik de motor bij. De wind is ongeveer 20 knopen. Als het zo blijft tot Terschelling dan heb ik niets te klagen.
Er is steeds minimaal 2,5 meter water.

Dan kom ik bij het Inschot.
Het weerbericht van de Brandaris waarschuwt voor windkracht 6 uit het noordoosten en regen. Dat had ze niet moeten zeggen. Ze is nog niet uitgepraat of de wind neemt toe.
De wind draait met mij mee: ik naar het noorden, de wind komt ook uit het noorden. 2e Rif er in. Maar ik heb stroom mee, dus het kruisen levert indrukwekkend gunstige rakken op in het computerscherm. Aan de wind hoger dan 45 graden! Daar kan ik thuis mee aankomen.

Hoe noordelijker ik kom, hoe hoger de golven, wind tegen stroom.
Tot 29 knopen schijnbare wind. Het is wel veel hoor. 't Is niet de wind, maar de combinatie van wind en golven. Een gladde zee en 29 knopen zou geen enkel probleem zijn.
Het plan was om via het Schuitengat naar Terschelling te gaan. Ik ben bang dat hoe dichter ik bij het zeegat kom, hoe hoger de golven. Windkracht 6 en dan naar het zeegat. Niet verstandig. Vlieland valt dan ook af, want ik moet om de Richel heen.
Dan maar de oude route via de West Meep en de Slenk.
Voelt goed, die keuze.
Jammer alleen dat ik de stroom tegen heb en ook weer de harde wind, die nu noordoost is.
Opnieuw kruisen, de plaatjes die dat oplevert op mijn schermpje zijn aanzienlijk minder vreugdevol.
Jemig wat duurt dat lang. Zeil gestreken en alleen op de motor kom ik er niet tegenin. Dan maar weer kruisen met de motor bij. Eindelijk ben ik dan bij de Slenk en dan is het leed geleden.



De motor rookt als ik veel toeren maak, witte rook (vervuild luchtfilter, niet voldoende compressie?). Het ruikt ook wat branderig, maar hij blijft het gelukkig goed doen. Morgen even een vakkundige blik op de motor werpen (?!).
Aankomst 17.00 uur.