Jarig

verjaardagskaart van (en door) Jikke

Vakantie 2017 deel 2: Ameland - Urk

Vertrek uit Nes enkele uren voor HW. Om 07.30 uur gooien we los.

er hangt een bui boven Friesland

Eerste stukje door het Molengat is nog stroom tegen, maar met de Noordenwind 3-4 Bft komen we daar gemakkelijk tegenin. Stroom tegen en onze vaart geven zo veel snelheid door het water, dat het schoepje van de snelheidsmeter weer gaat draaien: hij doet het weer!
Dan een keuze, gaan we door het Vaarwater van de Zwarte Haan, dan zijn we waarschijnlijk te vroeg om de ondiepte te kunnen passeren, of kiezen we voor doorvaren over de Kromme Balg. We kiezen voor het laatste. Stroom mee nu.
Het is lekker zeilen, mooi weer, zonnetje, voor de wind. Niet helemaal mijn ideale koers, maar wie daar over klaagt op zo'n dag is een kniesoor.
We komen in het laatste stuk Vaarwater van de Zwarte Haan. Vorig jaar was dat spectaculair omdat we vlak langs drooggevallen platen voeren. Toen waren we zo vroeg vertrokken, nog voor de kentering, dat we op het Molengat ook nog stroom mee hadden.
Nu is er geen plaat te zien, alles is al door water overspoeld. Jammer. We zijn nu enkele uren later vertrokken en zullen het landschap van geulen en platen moeten missen.
Toch komen we nog even vast te liggen tussen VH2A en VH2, maar na een kwartiertje zijn we alweer los en kunnen we verder.
2 Andere boten, een schouw en een kleine houten boot vergezellen ons. Zij slaan deze kronkel in de route over  en gaan van VH4 rechtstreeks naar VH3 zonder vast te lopen. Heb ik iets gemist?
Aan het begin van het Kimstergat "ploegen" we door de bodem, die hier duidelijk niet van hard zand is, maar van slik. Je voelt even een lichte weerstand, alsof er op de rem getrapt wordt en dan is het alweer over.
Het is nu nog een lang rak pal voor de wind en nu met stroom tegen, want we zijn net het wantij gepasseerd, naar Harlingen. De fok moet worden uitgeboomd. Ik mis mijn spiboom, die kapot thuis ligt. Dan maar inrollen.

Het is 13.00 uur. We zijn nog niet uitgezeild. We gaan door. Het is nu ongeveer kentering HW. Geleidelijk begint de stroom mee op gang te komen. Gevoelsmatig komen we nauwelijks vooruit met die voordewindse koers, maar als we een boei passeren is het, met enige overdrijving,  alsof je uit een rijdende trein naar buiten kijkt.

Het is druk in de Lorentzsluis. In de kom voor de brug liggen al veel jachten te wachten. Na een uur, korter dan verwacht, zijn we geschut en varen we weer op zoet.

16.00 Uur. Weer een keuze. Gaan we naar Makkum? Of nog verder? De windvoorspeling voor morgen is niet best, 4 knopen ZW. En het gaat nog regenen ook.
We gaan in een stuk door naar Urk. Liever een glorieuze aankomst en een dag lekker zeilen, dan morgen in de motregen zonder wind moeten aankomen. Dat is geen goed slot van de vakantie.
Tot Staveren zetten we de motor zachtjes bij om genoeg snelheid te hebben.
Eenmaal voorbij het Vrouwenzand kan de motor uit en varen we ruime wind met 6 knopen naar Urk. We hebben een discussie of de naam "Vrouwenzand" nog wel kan in deze tijd. We komen uit op de nieuwe naam "Gender-neutrale Zand".
Het is een prachtig traject. Het IJsselmeer is nagenoeg leeg. Achter ons een gloedvolle zonsondergang.
Om 21.30 uur, nog net even de navigatieverlichting aan, varen we de haven van Urk binnen, na 14 uur zeilen.

Nes - Urk, 60 nm

Er is geen welkomstcommittee op de steiger, die ons applaudiserend binnenhaalt. Maar in een dag van Ameland naar Urk, dat vinden we toch best een prestatie. Niet dat het daarom gaat, maar het was een fantastische dag.

Vakantie 2017 deel 2: Terschelling - Ameland

Oostenwind 3 Bft.



Een schipper met tijd heeft altijd goede wind.
Wij hebben geen tijd en we hebben onze zinnen gezet op Ameland.
Er was oostenwind voorspeld en die voorspelling komt uit.

Om 05.00 uur, een uurtje na LW, in het donker verlaten we Terschelling. Op de motor. Het is een goede test voor de motor zullen we maar zeggen.
De tocht verloopt voorspoedig, maar motorvaren is toch niet ons ding.
Op het Oosterom bij O24 kussen we de grond een keer, maar bij het wantij op het Oosterom lopen we toch echt vast. Anker laten vallen. Het stroomt flink. Na een kwartiertje komen we alweer los. Doordat wind (westwaarts) en stroom (oostwaarts) vrij spel hebben zwalkt de Titaantje vreemd aan het anker, een soort zigzag-koers. Daarbij is de ankerlijn naar achteren gespannen.
Als we de koffie op hebben lichten we het anker en gaan we voort.
De snelheidsmeter doet het niet meer. Schoepje kapot gegaan door de ankerlijn? Wat kan er toch snel iets stuk gaan.
Bij de Blauwe Balg is het wel weer genieten. We hebben in het Boschgat alweer even kunnen zeilen. We genieten van de zeehonden. Op het Borndiep komen we een soortgenoot tegen, de NB24 Second Wind?

Het laatste stuk kunnen we zeilen. Een verademing.
De haven is veranderd. Het is druk, er ligt een dam, die er vorig jaar nog niet lag. Er liggen een paar erg grote 38- en 40 voeters.
Ameland is ontsloten voor kielboten! En de havencapaciteit is er niet op berekend. Voor het authentieke van de oostelijke-wadden zullen we naar Schiermonnikoog moeten. Als het waait hoor je het gejank van de stagen en de masten. Lange masten en stagen janken kennelijk eerder dan korte.

mosselen eten op de boot

Vakantie 2017 deel 2: Terschelling

Dagje Terschelling.
Traditiegetrouw hoort bij het eilandbezoek ook bezoek aan een bepaalde kledingwinkel. Ik moet er aan geloven. En niet eens met tegenzin.
Daarna een wandeling over het Groene Strand met vallend tij:

In de haven is het inmiddels druk geworden.

We liggen 4 rijen dik. Als ik een grote stap doe sta ik in de boot van de buurman die aan tegenoverliggende steiger 4 rijen dik ligt. Het heeft ook wel iets gezelligs, een drijvend dorp.

Vakantie 2017 deel 2: Harlingen - Terschelling

Zondag 6 augustus.
Wind 4-5 Bft west

Met hoogwater door de Tjerk Hiddesluis en dan richting Terschelling. Eerste stuk langs de Pollendam op de motor. Maar dan gaat het zeil omhoog en dat blijft zo tot vrijwel op het laatst. We moeten in de Blauwe Slenk kruisen, maar het is daar breed genoeg om flinke slagen te maken. En de stroom helpt ook nog eens mee om, over de grond, flink hoog te kunnen varen.
Bij de Vliestroom een dilemma: gaan we door naar het Schuitengat of nemen we de omweg via de West Meep. We kiezen voor het laatste. Te weinig ervaring om in te schatten hoe het in het Schuitengat zal zijn; toch een stevige wind, stroom tegen wind situatie.
Als we eenmaal op de West-Meep varen met ruime wind en alles zo kalm voelt, denk ik dat het nog best gekund had via het Schuitengat.
Het is prachtig zonnig weer. Om ongeveer 14.00 uur lopen we de haven van West-Terschelling binnen.

Vakantie 2017 deel2: Urk Harlingen

De laatste vakantieweek met Jikke naar het wad.

Zaterdagochtend 09.00 uur. Via de uitstekende bakker van Urk naar de boot. Er is nagenoeg geen wind. We willen ver komen vandaag, dus we gooien los met alle hoezen en huiken er nog op. Eerst een stuk op de motor. Jawel, op de motor.

Ik vertrouw 'm voor geen cent. Weliswaar hapert hij niet een keer, maar toch meen ik bijgeluiden te horen. Eerst doet hij trrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrr en dan taktaktaktaktaktaktak. Dat kan toch niet goed zijn. Ik word gek van mezelf. Ik houd er mee op en zet het van me af. Na 3 uur motoren zijn we bij Staveren. Er is nu wat meer wind, we kunnen zeilen. 

De wind blijft toenemen. We gaan als de brandweer. Tegen de 6 knopen gaat het. De kluiver rollen we in; het zeilt dan veel rustiger en we leveren nauwelijks in aan snelheid. 

Om 14.30 uur zijn we bij Kornwerderzand. Om 15.15 is het LW. We besluiten om door te gaan naar Harlingen. Door de Lorentzsluis; een test voor de motor. Het bijgeloof heeft zich van mij meester gemaakt dat vooral daar de motor zal stoppen. Maar niets daarvan. 

We gaan de snelweg op naar Harlingen met stroom en harde wind mee. Steeds 6 knopen door het water.

Het gaat zo onstuimig dat we er een rif in doen. De fok rollen we in want met die pal voor-de-windse koers schiet hij steeds van de ene kant naar de andere en de uitschuifbare spinnakerboom ligt kapot thuis.

In Harlingen trotseren we opnieuw een sluis op weg naar de jachthaven van de Harlingse Watersport Vereniging.

We krijgen een box, geen getijdewater, heerlijk rustig.  

                                                                          

Vakantie 2017: Urk

Woensdag 2 augustus
Het is zonnig, de broodjes voor het ontbijt worden door de havenmeester himself bij de boot afgeleverd. Wat een service.
We liggen in Lelystad, de bestemming is Urk, wind ZW 3 tot 4. Easy peasy.
We motoren de haven uit zonder problemen. Het is een ontspannen afsluitend zeiltochtje. We naderen Urk. We hebben geleerd dat als de motor opnieuw problemen gaat geven, dan gebeurt op op het rottigste moment. Tegen beter weten in start ik de motor ruim tevoren, geef veel gas om te testen; hij blijft het goed doen.
We strijken de zeilen, varen de thuishaven binnen en wachten op het gesputter dat nu toch wel zal beginnen, met opgeheven hoofd treden we het noodlot tegemoet.
Maar dan liggen we ineens in onze box. En de motor loopt nog steeds.
Hoe is het mogelijk.
We vinden het zo jammer dat de vakantie nu voorbij is, dat we besluiten nog een nachtje in Urk te blijven. We rekken de vakantie nog wat.
Tijdens het eten in het restaurant bij het havenkantoor, met fantastisch uitzicht op het IJsselmeer en de haveningang, zijn we het eindelijk eens dat je je veiliger voelt in een zeilboot die zeilt, dan in een zeilboot die op de motor vaart.

Vakantie 2017: de monteur 2

Maandag 31 juli gaat het dan weer gebeuren.  Plannen gesmeed om naar Lelystad te zeilen. Windsterkte en -richting zijn gunstig. We waaien er met ruime wind zo naartoe. 
Hoorn is erg leuk.  Bepaald geen straf om een paar dagen in door te brengen.
De kinders komen vanuit Amsterdam en avondje langs. We bezoeken het West-Fries Museum, diverse restaurants, het is per slot van rekening vakantie en ook het filmhuis in de voormalige gevangenis laten we niet links liggen. We kennen de futen en de meeuwen in de haven.

Maar maandagochtend starten we de motor en maken los.  Terwijl weer daarmee bezig zijn stottert de motor opnieuw en stopt.
Oja. De monteur had ons daar al voor gewaarschuwd.  Het kan zijn dat er nog ergens in het systeem en luchtbelletje zit. Gewoon even ontluchten.
Ik ontlucht gewoon even, maar er komt geen eind aan de luchtbelletjes. Het duurt te lang.  We hebben nog steeds een probleem.
Op naar de monteur. Die heeft geen tijd.  Morgenochtend bent u de eerste.
's Avonds gaan we naar het filmhuis: 'my cousin Rachel', mooi intrige.

Dinsdag 1 augustus.
De monteur analyseert. Van tank tot grof filter kan er geen lek meer zijn, hooguit de afsluiter van de dieselleiding zelf. Dan het Separfilter. Die is verdacht.  De leiding van dit filter naar de opvoerpomp is vernieuwd. Het opvoerpompje kan ook nog stuk zijn.  Als de membraan stuk is pompt hij natuurlijk niet meer goed, maar kan er ook nog diesel in de carter lekken.
Ook kan er een klepje kapot zijn. Dan kan er diesel teruglopen in de tank als de motor uit is.  
Filter en opvoerpomp worden gedemonteerd en in de werkplaats verder onderzocht. Na een half uurtje is hij weer terug.  In het Separfilter zat en pakking te veel (o jee, heb ik dat gedaan? ), enkele andere pakkingen waren verdacht.  Met het spul uit de tube (inmiddels weet ik dat dat Loctite 577 is) is dat nu goed dicht.
Een klep van de opvoerpomp was stuk.  Nieuwe Opvoerpomp. Ontluchten, starten en een tijdje met werkende schroef laten lopen.  Het is opgelost. 
Er waren al 4 problemen opgelost, nu dus nog 2.

We bereiden de boot voor en vertrekken alsnog naar Lelystad. Relaxed bakstag windje. Dan kom je wel weer snel in de vakantiemodus. Onderweg varen we de Marker Wadden-in-aanleg voorbij.

vertrek uit Hoorn

We varen de Houtribsluizen in. Hoor ik een hapering? Ik geef wat gas bij, het toerental loopt terug. Ja dus. Ik zeg nog niks, stationair loopt hij nog goed. We leggen in de sluis aan.  Mariken vindt wel dat ik dat anders doe dan anders.  Ik houd wijselijk mijn mond.
Ik krijg het erg warm. Als de sluis weer open gaat vaar ik voorzichtig weg.  Dit keer heeft Mariken het snel in de gaten.  Nu zitten we met z'n tweeën in de zenuwen.  Plezier voor twee.
Tergend langzaam varen we stationair de sluis uit. We weten de Deko-jachthaven te bereiken met een zucht van verlichting. Ook een soort ontluchting.

Daar ontlucht ik de motor nog eens, dat kan ik nu binnen 30 sekonden. Er komen een paar belletjes, maar daarna alleen maar diesel. Toch een enkel achtergebleven luchtbelletje? De motor start direkt en maakt goed toeren.

Ik durf mijn hand er nog niet voor in het vuur te steken dat het opgelost is, maar voor het moment is dit de beste uitkomst.