Een schipper met tijd heeft altijd goede wind.
Wij hebben geen tijd en we hebben onze zinnen gezet op Ameland.
Er was oostenwind voorspeld en die voorspelling komt uit.
Om 05.00 uur, een uurtje na LW, in het donker verlaten we Terschelling. Op de motor. Het is een goede test voor de motor zullen we maar zeggen.
De tocht verloopt voorspoedig, maar motorvaren is toch niet ons ding.
Op het Oosterom bij O24 kussen we de grond een keer, maar bij het wantij op het Oosterom lopen we toch echt vast. Anker laten vallen. Het stroomt flink. Na een kwartiertje komen we alweer los. Doordat wind (westwaarts) en stroom (oostwaarts) vrij spel hebben zwalkt de Titaantje vreemd aan het anker, een soort zigzag-koers. Daarbij is de ankerlijn naar achteren gespannen.
Als we de koffie op hebben lichten we het anker en gaan we voort.
De snelheidsmeter doet het niet meer. Schoepje kapot gegaan door de ankerlijn? Wat kan er toch snel iets stuk gaan.
Bij de Blauwe Balg is het wel weer genieten. We hebben in het Boschgat alweer even kunnen zeilen. We genieten van de zeehonden. Op het Borndiep komen we een soortgenoot tegen, de NB24 Second Wind?
Het laatste stuk kunnen we zeilen. Een verademing.
De haven is veranderd. Het is druk, er ligt een dam, die er vorig jaar nog niet lag. Er liggen een paar erg grote 38- en 40 voeters.
Ameland is ontsloten voor kielboten! En de havencapaciteit is er niet op berekend. Voor het authentieke van de oostelijke-wadden zullen we naar Schiermonnikoog moeten. Als het waait hoor je het gejank van de stagen en de masten. Lange masten en stagen janken kennelijk eerder dan korte.
 |
| mosselen eten op de boot |
Geen opmerkingen:
Een reactie posten