Albin Viggen = Koningin van de Nacht

De boot heeft een naam gekregen.
Die had ie allang, maar er was iets mis gegaan met het bestellen van de letters.
Ze gaat nu een nieuw leven beginnen als Koningin van de Nacht.

Gisteren, zondag, vertrokken  uit Enkhuizen met bestemming Kornwerderzand of Harlingen.
We vertrekken met de armada die op mooie zonnige weekenddagen vertrekt naar het noorden. Er is weinig wind. Zo weinig dat we bang zijn om 's avonds pas bij Staveren aan te komen. We houden de brommert aan. Als het na een uur iets meer lijkt te waaien gaat ie uit.
Maar bij Staveren draait de wind en wordt uiteindelijk noord. Laat dat nou precies de richting zijn waarheen wij willen.


















Zeil gestreken en verder op de motor. Veel wind is er trouwens niet.
Om 15.00 uur zijn we bij Kornwerderzand.
Voorbij de sluis wachten we tot het laag water is. Wat doe in een tijstop? Dan bak je pannekoeken. Inmiddels een traditie.
Het eerste stukje is bezeild, totdat de route naar het noorden afbuigt.

We bereiken Harlingen om ongeveer 20.00 uur. We vinden een mooie plek aan de drijvende stijger. Daar brengen we de nieuwe naam aan.

Vandaag niet veel gezeild. Komt ook door onze plannen. We willen perse zo snel mogelijk naar het Wad.
We hopen dat we morgen meer kunnen zeilen als we naar Terschelling gaan.






Maandag 16 juli.
We vertrekken pas in de middag vanwege het getij. Om 13.00 uur is het hoog water. De ideale tijd om te vertrekken zou 2 uur na HW zijn, maar dat houden wij niet uit. De Sas-brug laat ons nog een half uur wachten, maar dan zetten we koers naar Terschelling.
Langs de Pollendam en de Blauwe Slenk kunnen we zeilen. Niet hard, maar we gaan vooruit, zonder dan we gepruttel van de brommert moeten tolereren.
We proberen alle fokken die we hebben. De mooiste en nieuwste heeft een vreemde bolle vorm. We komen er achter dat hiemee niet aan de wind gezeild kan worden. Dit zeil is niet gemaakt voor een Albin Viggen! Voor ruimere koersen misschien bruikbaar.
Een kleinere, maar oude fok lijkt het originele voorzeil te zijn. Nu kunnen we prima hoog aan de wind varen.
We snappen nu wat ons onder Hoorn overkwam. Het was geen windschifting, die het kruisen zo moeilijk maakte, maar een volkomen fout voorzeil.

De stroming zorgt voor een aangename snelheid.
Op de West Meep is het afgelopen. Stroom en wind tegen. Traag kruipen we verder.
Maar eenmaal op de Slenk kan het brulijzer weer uit. De wind is wat aangetrokken. Het gaat hard; 7,5 kn SOG, geholpen door de stroom. Jammer dat het maar zo kort is.
In de haven wordt verzocht om met de boeg naar het zuiden aan te meren. De ingang van haven voor boten kleiner dan 9 meter wordt ernstig belemmerd door enkele grote en brede boten aan weerszijden. Voor mij vaart iemand achterwaarts daar tussendoor de haven in. Jikke ziet deze manoeuvre niet zitten. Ik zal het wel even doen. Ik oefen voor de ingang met achteruit varen. Ik merk dat er absoluut niet te sturen valt. Komt dat door de buitenboord motor?
Ik voor vooruit de haven in, keer om en we vinden een mooi plaatsje naast een Marieholm.

3 Dagen onderweg, we leren de boot steeds beter kennen.