De tewaterlating gaat voorspoedig, Volvo seal ontluchten, afsluiters nakijken, motor starten, zwaardje naar beneden (!) en gaan. Motor stottert een paar keer. Zeker een luchtbelletje. Er is nog steeds niemand. Ook in de sluis niet, die op afstand bediend wordt. En dan ben ik op het Ketelmeer. De zon schijnt. Een kruisrak naar de Ketelbrug. Ik heb op veel kou gerekend, 2 truien onder mijn pak, handschoenen en muts binnen handbereik. Zelfs een bivakmuts aan boord. Maar alleen tijdens een rak in de schaduw van het grootzeil doe ik een muts en handschoenen aan.
Veel stilzitten doe ik niet. Foto's maken van het nieuwe zeil, trimmogelijkheden proberen. Bovendien is de wind vlagerig. De wind zal vandaag ruimen naar het noordwesten en steeds lijkt hij die richting al uit te proberen. Ik moet regelmatig 45 graden afvallen. Of ik ben gewoon niet goed in aan de wind varen, dat kan ook.
Een impressie van mijn nieuwe grootzeil.
Kenmerken: triradiaal gesneden, tourlaminaat, bovenste 2 zeillatten zijn doorgelat, de zeillatten zijn verjongd, losse broek. Ontwerp met behulp van het programma Sailcut CAD.Eerste indruk: het staat er mooi op, veel vlakker dan het vorige grootzeil. Telltales in het achterlijk is voor mij nieuw.
Het is ook wennen. Het doek is stijver dan dacron, opdoeken na het strijken is lastiger. Het zeil heeft wel de neiging om de vorm aan te nemen zoals het eerder opgedoekt was, maar strijken in de golven aan lager wal bij Urk, valt het niet mee. Ik bind het provisorisch om de giek en doe het straks wel netjes overnieuw.
En qua zeilen? Ga ik ineens een knoop sneller? Of 10 graden hoger aan de wind? Ik heb geen idee.
![]() |
ter vergelijking: het oude zeil |
Er zit een vreemde plooi bij de 2e (doorgelatte) zeillat. Dat snap ik niet helemaal. Aan het zeil zal het niet liggen, iets met die zeillat? Daar moet ik nog eens naar kijken. |
Iets geks gebeurt bij aantrekken van de achterstag: er ontstaan plooien in het zeil. |
👍
BeantwoordenVerwijderen