Ameland - Harlingen
Weer om 05.00 opstaan om langs drooggevallen platen te kunnen varen. Als je anderhalf uur later vertrekt kan je in een keer doorvaren maar dan zijn alle platen ondergelopen.
Het is iedere keer weer prachtig. Langs de Piet Scheveplaat en de Kikkertplaat. Dit is wat varen op het Wad de moeite waard maakt. De rust, stilte, het ongelooflijke waterlandschap.
In het Vaarwater van de Zwarte Haan lopen we vast. Anker laten vallen en anderhalf uur gewacht, ontbeten en koffie gedronken, gezwommen. Oppassen dat je niet wegdrijft. Je verbaast je over de snelheid waarmee het water op komt zetten.
Boodschappen doen. Het is in de haven bloedheet. Plannen maken voor morgen. Wind: is er morgen bijna niet, het zuchtje dat verwacht wordt komt uit het noorden. Dat wordt dus niet zeilen.
We besluiten om maar weer te vertrekken uit Harlingen en nu in elk geval nog lekker een stuk te zeilen. Met stroom mee en halve wind scheuren we over de Boontjes. Zeilen is nou eenmaal veel leuker dan motoren.
Het schutten bij Kornwerderzand gaat vlot en we besluiten naar Staveren te gaan. Bij Makkum varen we 5 knopen, bij Workum nog 2,5, daarna zakt het helemaal in. Zelfs te weinig voor de gennaker. Maar we zeilen en het is aangenaam op de boot. We maken ons diner klaar. Een restje linzensoep van gisteren, pannekoeken, van het restje pannekoekmeel dat nog over was en salade van tomaat en komkommer.
Uiteindelijk komen we om 21.45 uur bij Staveren aangedobberd. We leggen aan bij de kleine boten steiger. De vissersvloot maakt zich klaar om te vertrekken en is een half uurtje later vertrokken.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten