Maar nu komt het er dan van.
Donderdag avond palaver. In een minuut besluiten we om naar Texel te gaan en daarna naar Vlieland en dan weer terug. Want maandag moet er gewoon weer gewerkt worden.
Vrijdag
Eerst even naar de bakker en dan los. We beginnen met 2 reven; het waait stevig. Zuidwesten wind en de koers is noordwest.
De donkere en dreigende lucht maakt plaats voor een helderblauwe hemel.
Een voor een gaan de reven er uit. Het gaat als de brandweer en om 13.45 uur zijn we in Den Oever.
Het is erg stil op het water. We liggen zomaar als enige in de Stevinsluis.
Om 18.00 is het laag water.
Tijd voor de lunch en wachten tot het anderhalf uur voor LW is.
We checken het weer nog even.
We gaan!
Het Visjagersgaatje is bezeild, het Malzwin niet; daar moeten we kruisen. We besluiten alleen het fokje te gebruiken en de motor standby.
In het Visjagersgaatje lopen we 5 kn en dan tell ik de stroom nog niet eens mee.
Op het Malzwin maken we mee hoe het kan spoken. We moeten kruisen en hebben de motor erbij. Het is meer dan 10 meter diep en daardoor zijn er hoge golven. Stroom tegen wind. We krijgen de volle laag. All gauw is er geen draad meer droog. Mijn laarzen staan tot de rand vol met zeewater. Het rolt en steigert. En paar keer ketst het schip met een keiharde klap op het water en daarna voelen we een siddering door de boot gaan. Alsof ze rilt van de pijn.
Ik voel het bijna zelf.
Windvlagen tot 38 kn. Als het dan terugzakt tot 28 voelt het bijna relaxed.
Eindelijk zijn we bij de m10 en gaan we een stuk afsteken. We draaien naar het noorden, komen op ondieper water en dan is het leed geleden. De motor is niet meer nodig. We stormen door de Texelstroom.
Alles is heel gebleven; de fok, de buiskap en wijzelf. Nou ja, bijna alles dan.
Bij het aanbrengen van de hoes van de rolfok zie ik dat het anker naast de ankerrol ligt een dat er nog een stuk van de rol is afgebroken. Het heeft flink gestuiterd.
Het was een mooi avontuur.
Het vertrouwen in de North Beach is weer gegroeid.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten