Gennakeren

 

(ik moet duidelijk nog leren editen)

Voorstag

Voorstag gespannen. 

Niet moeilijk, maar je moet niet je gereedschap in het water laten vallen.  Splitpennen goed om de spanner heen gebogen.

Daarna nog even gezeild; goede verbetering. 

De waterstagen van de kluiverboom zijn uitgerekt. ze komen tijdens het zeilen niet meer op spanning. Het is dyneema, rekt dus kennelijk wel. Omdat ik in beide uiteindes een oog gesplitst had, kan ik er nu niets aan veranderen. 

Ik heb nog een stuk S-Cup 8 mm liggen. Aan de ene kant splits ik er een oog in (ten koste van een blaar in mijn hand van het "melken").

De andere kant moet regelbaar worden op een simpele manier, zonder metalen onderdelen. Ik ga het volgende proberen:

20 Cm vanaf oog kluiverboom een halve steek, dan de lijn door het oog op de kluiverboom, het terugkerende deel door de halve steek schuiven en dan een achtknoop. Als de lijn strak komt te staan, schuift de achtknoop tot de halve steek en wordt daardoor geblokkeerd. Is de lijn te kort, dan de achtknoop stukje verder naar achteren maken. Simpel. Als de lijn rekt is het weer eenvoudig aan te passen. Voordeel: geen metaal dat krassen op de romp maakt. 

Bilgepomp voor de Koningin 2

 

bakskist

de loop

Er moest nog iets worden afgewerkt. Het pompje zit in de bilge, maar je kan er lastig bij. Blokje hout met epoxy en boutjes aan bodem vastgelijmd. Nu moet het pompje erop worden vast geschroefd. Ga ik nu 20 keer het moertje laten vallen in de bilge en dan met veel moeite het weer vinden?

Nee. Tijdens een helder moment vind ik een vernuftige oplossing, Met een stukje ducttape plak ik het moertje in de dopsleutel, met een verlengstuk draai ik het er in een keer op. 

Emmer water in de bilge, pomp aan: het werkt. 

Nu moet ik alleen nog de stroomdraadjes in de bilge in een kabelgootje wegwerken. 

Overigens is de bilge kurkdroog gebleven sinds de vorige keer!

Wad een week 5

Vandaag het laatste traject: Harlingen-Urk, 30 nm. 

Noordwesten wind, 4-5 Bft. Dat is boffen, want gisteren werd nog zuidwesten wind voorspeld. Vertrek om 06.30 uur, snelle passage door de Tsjerk Hiddessluis en dan in volle vaart door de Boontjes. Ondanks de stroom tegen schiet het snel op.

Wat opvalt is het heen en weer zwiepen van het rolfokprofiel. 

Iets losser zetten van de fokkeval helpt een klein beetje. 

Zou de voorstag opnieuw gespannen moeten worden?

En dan zijn we weer op het IJsselmeer. Naar huis gaan na een topweek is een beetje droevig.

Voorbij het Vrouwenzand gaat het voor de wind. 

Om 14.30 zijn we weer op Urk.

Het was weer een geweldige week. Misschien niet zo veel gezeild, maar wel drooggevallen (en bijna omgevallen) en langs een niet betonde route gevaren.

Wad een week 4

Vrijdag 11 juni, wind zuidwest 12 kn. HW Vlieland-Haven 10.20 uur, springtij.

Het is ineens bewolkt gewordenen meer wind. Vandaag gaan we naar Harlingen. Maar dan wel over de Waardgronden.

Andere North Beaches deden dit al eerder. 

Met behulp van Quicktide uitgerekend wanneer we de hoogste ondiepte (0.8 droogvallend) kunnen passeren. Dat is tussen 07.00 en 12.00 uur.

Om 07.00 uur zakken we de Vlielanderbalg af. Even voor de VB10 meten we 1.0 m waterdiepte. Dat neemt snel weer toe. Ik vind het spannend, het is per slot van rekening springtij, al is het nog ruimschoots voor HW, maar ik ben dan ook een schijtlaars.

Jikke is veel rustiger onder deze omstandigheden. Onze gezamenlijke zeilweek is inmiddels een traditie. Was zij in het begin vooral gezelschap, nu is ze een volwaardige zeiler, op wie ik kan vertrouwen. En rustig, nooit in paniek. Durft alles, maar ook heel voorzichtig. 

Bij de VB10 volgen we niet de bocht met de boeien naar het Fransche Gaatje, maar gaan we rechtdoor richting In1. Opnieuw schommelt de diepte steeds met als minste diepte 1,0 m. Bij de mosselbank wordt het dieper.

Iets daar voorbij gaan we niet rechtdoor over de ondiepte, maar volgen we het diepere water, wat op de NV-charts en op de infrarood kaart (rechter kaart), goed te zien is. We komen dan uit iets zuidelijk van In1A.

Dat hebben we maar weer geflikt. Mooi stuk afgestoken en een niet betonde route genomen. 

Halve wind en flinke stroom mee racen we naar Harlingen waar we om ongeveer 10.00 uur arriveren. 

Dit traject gaan we onthouden!

Wad een week 3

Vandaag moet het er dan van komen: droogvallen.

Peace of cake, toch?

Nou vind ik dat je voor de eerste keer het jezelf niet te moeilijk moet maken. We kiezen het Groene Strand uit. Daar zie ik wel vaker boten droogvallen. Het is overzichtelijk en mooi vlak en een stevige bodem. 2 Uur voor laag water wil ik vast lopen. De wadpoten liggen klaar. We varen het Schuitengat op en gaan bij de SG24 richting strand. Ik denk dat het handig is om achteruit te varen, dan kan het anker straks mooi in de richting van het Schuitengat liggen. Het lukt half, maar we lopen vast. Wadpoten in stelling brengen gaat wel , maar toch ligt hij steeds net niet recht. 

En dan...... komt de snelboot met een rotvaart om de kardinaal gevaren. Enorme hekgolven verbrijzelen mijn plannen. We stuiteren een stukje verder richting strand. Een poging om de de heftig wiebelende boot te stabiliseren resulteert in het splijten van een wadpoot. Gauw de wadpoten weer wat losser dan maar. Uiteindelijk komt de deining tot rust. We liggen goed vast, maar ook scheef, dwars op de vloedlijn en op de golven. De in de lengte gespleten wadpoot kan ik verstevigen met een touw. Hij is nog bruikbaar. 

De poot aan de lage kant, we hebben nu weer een lage en een hoge kant, begint vervaarlijk door te buigen. We moeten iets doen. Jikke komt op het idee om de andere wadpoot dan ook maar aan de lage kant bij te zetten. Dat helpt; het neemt iets van de druk weg van de andere poot.

Een vrachtboot komt langs, een cargo-cat. Het is spannend, maar de poten houden het, al zie je ze wel doorbuigen met elke golf. We moeten nu niet een hoge golf krijgen die de boot omduwt naar de andere kant, want daar staat geen wadpoot meer. Tergend langzaam zakt het water. Sommige motorboten met veel hekgolven zien we wel 4 keer voorbij varen. Ze doen het erom.

Eindelijk is het water weg. We liggen precies op de waterlijn. Uitstappen, anker uitleggen en wat ingraven. En een spelletje.

het begin was veelbelovend

even voor LW

Wandelaars lopen langs en maken een praatje. Voorlopig is er ontspanning want golven hebben nu geen invloed meer op de ligging. 

En dan komt het water weer. En de vrachtboten ook. En ook weer die vermaledijde snelboot. De wadpoten hebben het moeilijk. In mijn fantasie zijn ze al 3x met een droge knak doormidden gebroken en valt de boot op zijn net gelakte flank.

In de verte zien we de Friesland aankomen, de enorme veerboot. Als dat maar goed gaat. Alleen maar afwachten? Ik roep de Brandaris op, leg de situatie uit en vraag of de Friesland rekening wil houden met deze netelige omstandigheid. De Brandaris en ook de Friesland, die meegeluisterd heeft, zijn uiterst cooperatief. Rustig passeert hij zonder dat we last hebben van de golven. 

Kort daarna komen we los en zetten we ons tochtje naar Vlieland voort. Ik ben geen bierdrinker, maar nooit smaakte een biertje zo goed als nu.

Een hachelijk avontuur. Iets is pas een avontuur als het niet zo gaat als je verwacht. Belangrijkste les: kies je droogvalplek met zorg, ver weg van drukbevaren geulen. Nog een leerpunt: niet achteruit de "plaat" opvaren, gewoon vooruit.

Wad een week 2

Maandag 7 juni

Het is 05.30 uur, 2 uur voor HW.

We gaan naar Terschelling. Niet via de BinnenBreesum  en Gasboeiengat, niet buitenom. Gewoon via het Scheurrak-Omdraai. Iedere keer weer bijzonder mooi om in alle vroegte het ruime sop te kiezen.

Het is zonnig, windkracht 2 uit het noorden. Snel gaat het niet, spannend is het ook niet, maar genieten doen we. Vooral het laatste stukje. We besloten om via het Schuitengat te gaan. Inmiddels is het laag water. Traag schuiven we tussen de inmiddels drooggevallen platen...

Foto's tonen de herinnering, maar het is slechts een fractie van de beleving....

Wad een week

Vrijdag 04 juni 2021

Om 20.30 uur zijn we op de Titaantje, Jikke en ik. Het is licht en warm. De hele week is het al snikheet. Alle spullen aan boord voor een weekje zeilen op het wad.

Watertank leeggepompt en weer gevuld met vers water . Je moet wat over hebben voor je dochter.

Impulsief besluiten we om niet morgen maar nu te vertrekken. Morgen is de wind Noordwest, als we nu naar Enkhuizen gaan hebben dat traject al achter de rug. Veel wind staat er niet, dus motor bij. We arriveren om 12 uur middernacht. 

De meldsteiger ligt vol, maar we vinden elders een plekje. 's Nachts word ik wakker van het onweer. 

Zaterdag 05 juni

Het weer is omgeslagen. Het is grijs en somber en druilerig weer. Het lijkt niet veel zin te hebben om te wachten op een zonnetje. Dan maar gaan. Om 09.00 uur voegen we in bij de armada naar Staveren, alleen wij gaan kruisend op weg naar Den Oever. Het is droog, de wind Noordwest. Ik kan mijn kunsten met aan de wind varen oefenen. Varen we over stuurboord, dan worden we erg geremd door de golven. Over bakboord hebben we de golven meer dwars en gaat het veel sneller.  Ik zorg dat we het laatste rak over stuurboord vlak langs Noord-Holland varen en dat helpt: geen golven. 

koekhappen

Het is een lang eind. Maar niet spectaculair. We bedenken een nieuw spelletje om de tijd te doden:

Om 16.00 uur door de Stevinsluis. Het dan ook hoogwater. Het eerste stuk doen we op de brommerd. Bij de afslag naar het Vaarwater over de Bollen besluiten we die te nemen. We kunnen dan nog even zeilen.  Bij de hoogste drempel staat nog 1,5 meter water. Quicktide had ook beloofd dat we er gemakkelijk overheen konden. Oudeschild voelt als thuiskomen.