Weer een weekje op het Wad

 Het begint allemaal lang van tevoren, welke week kiezen we. Als die eenmaal staat dan is het nog een kwestie van vasthouden, want velen willen nou juist in die week iets plannen waar mijn aanwezigheid bij verwacht wordt. Enkele dagen voor vertrek is er dan toch een gebeurtenis waar we niet omheen kunnen en ook niet willen: de diploma uitreiking van de opleiding van Jikke. 

Zo wordt het niet een dikke week op het wad, maar een krappe week.

Vrijdagavond vertrekken we naar Enkhuizen, dan zijn we alvast op weg want we willen zo snel mogelijk naar de Wadden. De wind is NNW. 

"Gentlemen don't sail to windward". Wij zijn geen gentlemen. Wij zullen en moeten deze dagen op het Wad vertoeven. 

Zaterdag 9 juli.

Handdoeken vergeten. 

Om 08.30 uur vertrekken we voor lange kruisrakken naar Den Oever. En dan door naar Texel, is het plan. De wind begint erg matig maar zet door. Vlagen (schijnbare wind) tot 27 knopen. Ik ben te laat met het oprollen van de kluiver. Als er geen lijn meer op de trommel zit, staat de halve kluiver nog wind te vangen en heftig te klapperen. Dan maar strijken en gelijk een rif in het grootzeil. De wind is wat gedraaid naar noord een dat komt ons goed uit. 

Om 14.30 uur zijn we bij Den Oever, we kunnen gelijk mee de sluis in. Om 16.30 is het HW, dus daarna hebben we de stroom het eerste en langste stuk mee. Gaan we daarop wachten? Welnee. Dat laatste beetje stroom tegen is niet hinderlijk en dan hebben we op de Texelstroom niet zoveel tegenstroom. Er valt veel te genieten. De hele route is te zeilen. 

17.30 Uur knopen we vast in Oudeschild, 37 mijl gevaren.

Zondag 10 juli.

Het plan voor vandaag is Terschelling. HW in Oudeschild is 18.00 uur, we vertrekken halverwege de middag. 's Morgens wandelen we naar Den Burg voor boodschappen, niet een erg fraaie langs de weg, maar op zondagochtend is het niet druk. Ik tors een te zware boodschappentas weer 4 km terug.

We vertrekken. De wind is rustiger geworden. Alle zeilen bij. Opnieuw wacht mij een verrassing met de kluiver. De schoot schiet los van de schoothoek. De prachtige oogsplits, waar ik zo trots op was, is er compleet uitgetrokken. Dat wordt dan toch maar weer een paalsteek.

De wind is nog steeds NNW. We steken de hoek Scheurrak-Omdraai af. Voordeel: de route wordt een stuk korter en we kunnen langer zeilen. Dat voelt goed. Een stuk niet-betonde route nemen, al is het nog niet zo erg heldhaftig. Bij de SO42 in het Oude Vlie komen we weer op de oude route.

Onderweg eten. Ik heb geen spijt meer van die zware boodschappentas. Jikke maakt fantastische salades. Geroosterde aubergine, groene aspergetoppen, komkommer, granaatappelpitjes, spinazie en burrata, afgemaakt met een tahinsaus. Ottolenghi-achtige smaak.

Om 20.30 arriveren we in West-Terschelling. Ik heb het nog nooit zo leeg meegemaakt.